เมื่อเห็นท่าทางของควางเปียว เฉินผิงก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา แววตาของเขานั้นเต็มไปด้วยความดูถูกและเหยียดหยาม
ความโกรธของควางเปียวยิ่งทวีความรุนแรงขึ้นเมื่อเขาได้เห็นสีหน้าของเฉินผิง ทันใดนั้น กำปั้นของเขาก็เต็มไปด้วยแสงระยิบระยับ
เมื่อควางเปียวเหวี่ยงหมัดออกไป ก็ปรากฏแสงที่สว่างวาบจนแสบตา ส่งผลให้ทุกคนต้องหลับตาตามสัญชาตฌาน
ตู้ม!
เสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว
ฝูงชนก็ลืมตาขึ้นทันทีที่ได้ยินเสียงระเบิดดังขึ้น และสิ่งที่พวกเขาเห็นคือเฉินผิงยังคงยื่นนิ่งอยู่ที่จุดเดิม ร่างกายของเขาไร้ซึ่งรอยขีดข่วนใดๆ ทั้งสิ้น
ในทางกลับกัน สภาพของควางเปียวนั้นไม่สู้ดีนัก เขามีเลือดไหลลงมาที่ข้อมือขวา เนื่องจากแรงสะท้อนกลับที่รุนแรงได้ทำลายพื้นผิวภายนอกของเขาอย่างสมบูรณ์
สีหน้าของควางเปียวซีดเผือด เขารู้สึกได้ว่าทุกคนกำลังจ้องมองมาที่เขา
“คุณยังเหลืออีกหนึ่งกระบวนท่านะ เราจะลุยกันต่อเลยมั้ย?” เฉินผิงมองควางเปียว ด้วยรอยยิ้มจางๆ
กล้ามเนื้อบนใบหน้าของควางเปียวกระตุกอย่างต่อเนื่อง และเจตจำนงสังหารภายในดวงตาของเขาก็ยิ่งเด่นชัดขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...