ในขณะเดียวกัน ควางเปียวก็รีบเงยหน้าขึ้น เขารู้สึกประหลาดใจที่พบว่าเฉินผิงมาอยู่บนศีรษะของเขาตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้
เฉินผิงกุมกระบี่พิฆาตมังกรในมือและปลดปล่อยกระบวนท่ากระบี่มหึมา ลำแสงนับไม่ถ้วนพุ่งออกมาจากกระบี่แต่แทนที่จะเล็งไปที่ควางเปียว แต่พวกมันกลับเล็งไปที่เรือนของเขาแทน
ครืน! ตู้ม!
เรือนของควางเปียวเริ่มพังทลายลงมาพร้อมเสาหลายต้นที่หักโค่นภายใต้ลำแสงนับไม่ถ้วน กลุ่มเถ้าธุลีจากเรือนที่พังถล่มทำให้ผู้คนถึงกับกลั้นหายใจทันที
“รีบหนีเร็ว!” มีคนร้องตะโกนขึ้นมา
ทุกคนรีบวิ่งออกมาทันที เพราะไม่มีใครปรารถนาจะติดอยู่ภายใต้ซากปรักหักพัง
เฉินผิงถล่มเรือนของควางเปียวเสียจนพังราบด้วยการกวัดแกว่งกระบี่ของตนเอง แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่พอใจและแผดเสียงร้องดังลั่นขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง ลำแสงสีทองพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าแล้วกลายร่างเป็นมังกรทองที่มาพร้อมกับเสียงกู่ร้องคำราม
มังกรทองที่กำลังร้องคำรามพลันทำลายเรือนทุกหลังที่เชื่อมกับเรือนของควางเปียว เหล่าศิษย์ของผู้อาวุโสรองอาศัยอยู่ที่นั่นจึงทำให้เฉินผิงอยากทำลายมันให้หมด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...