หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2648
“ฉันเคยบอกแกแล้วไงว่าแกไม่ใช่คู่ประมือของฉันน่ะ ตอนนั้นแกไม่เชื่อฉันเอง ตอนนี้แกเชื่อฉันหรือยังล่ะ?”
เฉินผิงก้มมองควางเปียวด้วยสีหน้าเยาะหยัน
“ฉันไม่เชื่อ... ฉันไม่เชื่อหรอก...”
ควางเปียวดิ้นรนสุดกำลัง แม้แต่สถานการณ์ในตอนนี้ เขาก็ยังไม่ยอมแพ้
แต่ไม่ว่าเขาจะดิ้นรนกระเสือกกระสนสักแค่ไหน ศีรษะของเขาอยู่ใต้ฝ่าเท้าของเฉินผิงอย่างเป็นมั่นเหมาะและเขาก็ดูเหมือนว่าจะตกอยู่ในสภาพอันน่าเวทนายิ่ง
“ฉันไม่สนใจหรอกว่าแกจะเชื่อฉันหรือเปล่า แต่แกแพ้แล้ว ตอนนี้ถึงเวลาที่แกต้องไปลงนรกสักที!”
ขณะที่เฉินผิงพูดก็กดปลายกระบี่พิฆาตมังกรลงกับลำคอของควางเปียว
เมื่อควางเปียวสัมผัสได้ถึงความเย็นยะเยือกตรงบริเวณลำคอของตัวเอง ในที่สุดเขาก็ชักจะเริ่มหวาดกลัวขึ้นมาแล้ว
“อย่านะ! อย่าฆ่าฉันเลย! ฉันยอมแพ้! ฉันยอมแพ้แล้ว! แกจะสั่งให้ฉันทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น!”
ควางเปียวสัมผัสได้ถึงรัศมีแห่งความตายที่ล้อมรอบกายเขาอยู่ ทำให้เขาตัวสั่นอย่างไม่อาจควบคุมได้
ฉันมีอนาคตอันสดใสรออยู่ข้างหน้า และฉันก็ไม่อยากตาย...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...