“วันนี้ไม่มีใครขวางฉันได้หรอก! จงฟังให้ดี เหล่าศิษย์ของข้า! ฆ่าพวกมันให้หมดเพื่อล้างแค้นให้กับการตายของศิษย์พี่พวกเจ้าซะ!”
ในขณะนี้ ผู้อาวุโสรองคลุ้มคลั่งไปแล้ว เขาถึงกับหันไปสั่งให้เหล่าศิษย์ของตนเองลงมือกับเหล่าศิษย์ของผู้อาวุโสสาม!
การตายของควางเปียวกระตุ้นให้ผู้อาวุโสรองจุดชนวนความแค้นอันยากจะควบคุมได้ในตัวเขาขึ้นมา
เมื่อเฉินผิงเห็นเช่นนี้ เขาก็ระเบิดพลังแล้วพลังสามเผ่าพันธุ์ก็เริ่มแผ่ไปรอบด้านทีละเล็กทีละน้อย
เฉินผิงไม่อยากเห็นเหล่าศิษย์สำนักอวี้ติ้งต้องมารบราฆ่าฟันกันเอง การคลุกวงในแบบนั้นรังแต่จะทำให้ย่อยยับทั้งสองฝ่ายและอาจจะทำให้การปลุกกระตุ้นชลาธารโอสถล่าช้าลงไปอีก
นั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการเลย นอกเหนือไปจากนั้นเขาก็คิดจะยึดครองสำนักอวี้ติ้งเพื่อประโยชน์ของตัวเอง ถ้าหากสำนักลงเอยด้วยการถูกทำลายก็จะช่วยเหลืออะไรเขาไม่ได้เลย
ดังนั้นเขาจึงตั้งใจที่จะสอดมือเข้ามายุ่งและร่วมมือกับผู้อาวุโสสามเพื่อรับมือกับผู้อาวุโสรอง ขอเพียงพวกเขากำราบฝ่ายหลังได้ก็จะมีโอกาสชนะมากขึ้น
แต่ขณะที่เฉินผิงกำลังจะลงมือกับผู้อาวุโสรอง ก็มีพลังอันมหาศาลจนน่าสะพรึงกลัวโอบล้อมพวกเขาไว้ ทุกคนต่างตัวแข็งท่อแล้วแหงนหน้ามองท้องห้ฟ้าด้วยความประหลาดใจ
“เจ้าศิษย์อกตัญญู! บังอาจทะเลาะวิวาทกันภายในสำนักอวี้ติ้งแทนที่จะนำพาความรุ่งโรจน์มางั้นรึ?”
น้ำเสียงดังลั่นแฝงแววเดือดดาลดังขึ้นกลางอากาศ หลังจากนั้นแสงสว่างเจิดจ้าก็พุ่งแหวกนภาจากด้านหลังของสำนักก่อนที่เงาร่างแก่ชราสายหนึ่งจะปรากฎตัวขึ้นท่ามกลางแสงสว่าง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...