หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2656

เมื่อเฉินผิงเห็นผู้อาวุโสสามก็คลายมือที่จับหลิ่วหรูเยี่ยนเอาไว้แล้วพูดว่า “ผู้อาวุโสสาม โปรดอธิบายให้เธอฟังเร็วๆ เข้าเถอะ ต่อให้ผมกระโดดลงแม่น้ำเหลืองก็ไม่อาจลบล้างมลทินได้แล้ว คุณหนูใหญ่ของคุณมั่นใจว่าผมทำเรื่องไม่งามกับเธอแล้วคิดจะให้ผมคืนความบริสุทธิ์ของตัวเองคืนมา!”

เมื่อผู้อาวุโสสามเข้าใจสถานการณ์แล้วก็รีบอธิบายให้ฟังว่า “คุณหนู ผมเชิญคุณเฉินให้มารักษาอาการป่วยของคุณเอง เพราะคุณต้องพิษและยังคงไม่รู้สึกตัวมาเป็นปีๆ ต่อให้ผมพยายามสักแค่ไหน ผมก็ทำให้คุณฟื้นขึ้นมาไม่ได้ ทั้งหมดต้องขอบคุณคุณเฉินที่ทำให้คุณฟื้นคืนสติ”

“คุณเฉินงั้นรึ?” หลิ่วหรูเยี่ยนตกตะลึง “ไม่ใช่ว่าเขาเป็นศิษย์ของท่านหรอกหรือ?”

“คุณหนู ให้ผมอธิบายก็แล้วกัน คุณเฉินกลายเป็นศิษย์ของผมแล้วเข้าร่วมสำนักอวี้ติ้งเพื่อเข้าถึงชลาธารโอสถ...” ผู้อาวุโสสามเริ่มเล่าเรื่องความเปลี่ยนแปลงต่างๆ ในสำนักอวี้ติ้งตลอดสองสามปีที่ผ่านมาให้หลิ่วหรูเยี่ยนฟัง

ยิ่งหลิ่วหรูเยี่ยนล่วงรู้มากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งโกรธแค้นมากขึ้นเท่านั้น ปรากฏว่าหูอี้เซียวใช้ประโยชน์จากความเชี่ยวชาญด้านการรักษาของสำนักอวี้ติ้งเพื่อสั่งสมความมั่งคั่งมหาศาลและรวบรวมทรัพยากรสำหรับการฝึกบำเพ็ญฌานอย่างล้นเหลือทำให้เธอโกรธจนควันออกหู

พ่อของเธอก่อตั้งสำนักอวี้ติ้งด้วยหลักการรักษาและช่วยเหลือผู้เจ็บไข้ได้ป่วย ทั้งยังให้ความสำคัญกับความเห็นอกเห็นใจมากกว่าเงินทองของมีค่า

การที่หูอี้เซียวออกนอกลู่นอกทางไปจากจุดประสงค์อันสูงส่งจนเปลี่ยนสำนักให้กลายเป็นสำนักที่ขับเคลื่อนด้วยผลกำไรโดยสิ้นเชิง ทำให้หลิ่วหรูเยี่ยนยิ่งเดือดดาลมากขึ้น

เมื่อเธอนึกถึงพ่อของตัวเองที่ต้องพิษจนถึงแก่ชีวิตขึ้นมาก็น้ำตาคลอเบ้า

“ฉันต้องสั่งสอนหูอี้เซียวแล้วเอาสำนักอวี้ติ้งกลับคืนมาให้ได้!” เธอกล่าวด้วยเสียงลอดไรฟัน

“คุณหนู ตอนนี้คุณฟื้นแล้วย่อมมีอำนาจที่จะนำเอาความผิดของหูอี้เซียวมาตีแผ่ ทว่าต้องเดินหมากอย่างระแวดระวัง หูอี้เซียวมีอิทธิพลมากภายในสำนักอวี้ติ้งและสมาชิกส่วนใหญ่ของเราก็เป็นศิษย์ของมัน นอกเหนือไปจากนั้นผู้อาวุโสรองก็คอยหนุนหลังมันเช่นเดียวกัน ถ้าหากคุณเปิดโปงมันทันที คุณอาจจะตกอยู่ในอันตรายก่อนที่คุณทันได้ลงมือกับหูอี้เซียว ตอนนี้เขายังไม่รู้ว่าคุณยังมีชีวิตอยู่ ฉะนั้นพวกเราควรจะรอคอยจังหวะให้สุกงอมมากกว่านี้” ผู้อาวุโสสามให้คำแนะนำอย่างชาญฉลาด

เขาลอบเข้ามาที่นี่เพื่อตรวจอาการของเธอ ไม่ใช่เอาเปรียบเธอสักหน่อย!

อนิจจา ต่อให้เขาพยายามปกป้องตัวเองขนาดไหน เธอก็คงไม่เชื่อเขาอยู่ดี

“ก็ได้ ผมมาที่นี่เพื่อฉวยโอกาสกับคุณ ผมรักษาคุณก็ทำแบบนั้นไม่ได้หรือไง? มันเป็นรางวัลของผม ยังไงซะคุณก็สวยและมีส่วนเว้าส่วนโค้ง ถ้าหากผมไม่ฉวยโอกาสเล่นสนุกสักหน่อยก็คงน่าเสียดายแย่เลย”

เมื่อรู้ว่าเธอคงไม่เชื่อว่าเขาเป็นผู้บริสุทธิ์ เฉินผิงจึงตัดสินใจที่จะยั่วโมโหหลิ่วหรูเยี่ยน