สองวันให้หลัง หูอี้เซียวก็กลับมาที่สำนักอวี้ติ้ง
เมื่อเขาเห็นที่มั่นตกอยู่ในสภาพยุ่งเหยิง เขาก็แทบจะระเบิดโทสะออกมาอยู่แล้ว
“เกิดอะไรขึ้น? เกิดอะไรขึ้นที่นี่กันแน่? มีใครอธิบายให้ข้าฟังได้บ้าง?” เขาเอ่ยถามเสียงดังระหว่างที่ยืนอยู่ตรงทางเข้าประตูชั้นในของสำนักอวี้ติ้ง
ศิษย์ทุกคนต่างก้มหน้าไม่กล้าพูดอะไร แม้แต่เนี่ยเหิงก็แลดูกังวลใจ
ตอนนี้หูอี้เซียวกลับมาแล้ว เนี่ยเหิงไม่รู้ว่าควรจะอธิบายเรื่องของเฉินผิงให้เจ้าสำนักของตนฟังว่าอย่างไรดี
“เนี่ยเหิง เล่ามาให้ข้าฟัง เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นที่นี่กัน?” หูอี้เซียวซักถามเนี่ยเหิง
“เจ้าสำนัก นั้เป็นผลของการต่อสู้ที่เกิดขึ้นระหว่างศิษย์ของลุงใหญ่สามกับลุงใหญ่รอง” เนี่ยเหิงกล่าวตามจริง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...