หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2658

สองวันให้หลัง หูอี้เซียวก็กลับมาที่สำนักอวี้ติ้ง

เมื่อเขาเห็นที่มั่นตกอยู่ในสภาพยุ่งเหยิง เขาก็แทบจะระเบิดโทสะออกมาอยู่แล้ว

“เกิดอะไรขึ้น? เกิดอะไรขึ้นที่นี่กันแน่? มีใครอธิบายให้ข้าฟังได้บ้าง?” เขาเอ่ยถามเสียงดังระหว่างที่ยืนอยู่ตรงทางเข้าประตูชั้นในของสำนักอวี้ติ้ง

ศิษย์ทุกคนต่างก้มหน้าไม่กล้าพูดอะไร แม้แต่เนี่ยเหิงก็แลดูกังวลใจ

ตอนนี้หูอี้เซียวกลับมาแล้ว เนี่ยเหิงไม่รู้ว่าควรจะอธิบายเรื่องของเฉินผิงให้เจ้าสำนักของตนฟังว่าอย่างไรดี

“เนี่ยเหิง เล่ามาให้ข้าฟัง เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นที่นี่กัน?” หูอี้เซียวซักถามเนี่ยเหิง

“เจ้าสำนัก นั้เป็นผลของการต่อสู้ที่เกิดขึ้นระหว่างศิษย์ของลุงใหญ่สามกับลุงใหญ่รอง” เนี่ยเหิงกล่าวตามจริง

“อะไรนะ?” หลังจากหูอี้เซียวได้ยินเช่นนั้นก็ยิ่งเดือดดาลมากขึ้น “นี่มันอุกอาจเกินไปแล้ว! ตามกฎของสำนักอวี้ติ้ง ห้ามไม่ให้ศิษย์ของเราต่อสู้กัน นับประสาอะไรกับภายในประตูชั้นใน ตอนนี้ไม่เพียงพวกมันจะสู้กัน แต่ยังทำลายอาคารเรือนไปมากมายขนาดนั้น ดูเหมือนว่าข้าคงต้องสั่งสอนพวกมันเสียบ้างแล้ว รีบพาผู้อาวุโสสามกับผู้อาวุโสรองมาที่นี่ ข้าต้องการคำอธิบายจากพวกเขาทั้งสองคน ไม่งั้นก็อย่าหวังว่าจะมีใครรอดไปได้เลย!”

หูอี้เซียวโกรธจัด อย่างไรเสียตอนนี้เขาก็เป็นเจ้าอวี้ติ้ง การแหกกฎสำนักก็ไม่ต่างอะไรกับการลบหลู่ดูหมิ่นเขาซึ่งเป็นสิ่งที่เขาไม่อาจยอมให้เกิดขึ้นได้

ไม่ว่าจะเป็นใครก็ช่าง ขอเพียงพวกมันกล้าคุกคามอำนาจของเขา หูอี้เซียวก็จะไม่ปรานีพวกมันแน่ เป็นเพราะความโหดเหี้ยมอำมหิตของเขาที่ทำให้หูอี้เซียวเป็นที่ยำเกรงยิ่งในสำนักอวี้ติ้ง

เนี่ยเหิงผงกศีรษะ จากนั้นก็รีบวิ่งไปที่เรือนของผู้อาวุโสสาม เขาอยากบอกให้เฉินผิงรู้ว่าหูอี้เซียวกลับมาแล้วเพื่อให้เฉินผิงได้เตรียมเผชิญหน้าเอาไว้

อย่างไรเสียเฉินผิงก็มีเรื่องบาดหมางกับหูอี้เซียว ถ้าหากหูอี้เซียวยืนกรานที่จะจัดการกับเฉินผิงขึ้นมาล่ะก็ สถานการณ์คงจะเลวร้ายน่าดู

“ศิษย์พี่ใหญ่ มาที่นี่ทำไมงั้นเหรอ?” ฟางซูเอ่ยถามทันทีที่เห็นเนี่ยเหิง

หลังจากได้ยินคำรับรองของผู้อาวุโสสาม เฉินผิงก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาบ้าง เขาไม่อยากมาทะเลาะกับหูอี้เซียวในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อเช่นกัน เพราะนั่นอาจจะส่งผลต่อการเปิดของชลาธารโอสถ

ยิ่งไปกว่านั้น นับตั้งแต่หลิ่วหรูเยี่ยนฟื้นคืนสติ ไม่ช้าก็เร็วพวกเขาก็ต้องจัดการกับหูอี้เซียวและเปิดโปงความชั่วของหูอี้เซียวในท้ายที่สุดอยู่ดี

เนี่ยเหิงหันหน้าไปพูดกับผู้อาวุโสสามว่า “ลุงใหญ่สาม เจ้าสำนักสั่งให้ผมเชิญท่านไปด้วย”

“เอาล่ะ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้ล่ะ” ผู้อาวุโสสามผงกศีรษะ

“คุณเฉิน โปรดระวังตัวด้วย” เนี่ยเหิงเตือนเฉินผิงก่อนจะหันหลังเดินจากไป

“ผู้อาวุโสสาม ผมจะตามคุณไปด้วย การพบหน้ากับหูอี้เซียวในคราวนี้คงไม่อาจหลีกเลี่ยงได้แล้ว ถึงเวลาที่ผมต้องเผชิญหน้าเสียแล้วล่ะ” เฉินผิงตัดสินใจไปพบหูอี้เซียวพร้อมๆ กับผู้อาวุโสสาม