หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2715

ลี่ซิงที่อยากให้หู่ป้านสังหารเฉินผิงรู้สึกผิดหวังที่เห็นหู่ป้านหยุดมือลง

“แม่ทัพหู่ป้านเป็นแม่ทัพใหญ่ของนครแห่งจักรวรรดิอสูร ท่านมีหน้าที่ดูแลรักษาสวัสดิภาพของนคร ยามจะลงไม้ลงมือกับมันยังต้องยั้งมืออีกงั้นเหรอ?”

ในตอนนั้นลี่ซิงเกินออกมา ด้วยหวังจะกระตุ้นให้หู่ป้านลงมือกับเฉินผิง

หู่ป้านมองทาทางลี่ซิง ตนไม่เคยชอบเขาเลยเพราะเขาเองก็กำลังแย่งองค์หญิงยี่ชาไปจากเขาเช่นกัน

แต่การที่ลี่ซิงองค์ชายแห่งนครหมิงลี่เป็นฝ่ายทักทายก่อน ทำให้ตนไม่อาจตอบสนองอย่างไร้มารยาท

“องค์ชายลี่ซิง” หู่ป้านทักทายตอบ

“แม่ทัพหู่ป้าน เหตุผลเดียวที่ทำให้คนผู้นี้กล้าที่จะอยู่ในนครแห่งจักรวรรดิอสูรและหลอกลวงท่านล้วนเป็นเพราะความชื่นชอบในตัวมนุษย์ขององค์หญิงยี่ชา นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้คนอย่างมันกล้าทำอะไรตามอำเภอใจอยู่ที่นี่ แต่ในฐานที่เป็นแม่ทัพใหญ่ ท่านสามารถหาข้ออ้างที่จะขับไล่มันไปหรือแม้แต่ฆ่ามันได้อย่างง่ายดาย สิ่งที่ท่านต้องทำก็คืออ้างว่ามันเป็นภัยต่อนครและเป็นอันตรายกับชาวเมือง เหตุผลทั้งสองประการก็ทำให้ท่านมีข้ออ้างในการลงมือกับมันแล้วล่ะ” ลี่ซิงเสนอแนะหู่ป้าน

หู่ป้านแววตาเป็นประกายให้กับคำแนะนำดังกล่าว “จริงด้วยสิ ทำไมข้าถึงนึกเรื่องนั้นไม่ออกนะ?”

เมื่อเฉินผิงเห็นลี่ซิงก็รู้ดีว่าเขากำลังพยายามยุยงให้หู่ป้านลงมือกับตน

“แกคิดไม่ออกเพราะว่าแกเป็นหมียังไงล่ะ!” เฉินผิงหัวเราะเยาะโดยไม่เกรงกลัวหู่ป้าน

คำพูดของเขาพลันทำให้ฝูงชนหัวเราะออกมา

หู่ป้านรู้สึกโกรธจัด ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเจตจำนงสังหาร “ไอ้หนู เจ้ามันก็แค่มนุษย์ชั้นต่ำ แต่เจ้าบังอาจกระทำการอย่างอุกอาจในนครแห่งจักรวรรดิอสูร ในฐานที่เป็นแม่ทัพใหญ่ ข้าจะตัดสินโทษเจ้าเอง!”

“เอาล่ะ งั้นก็เข้ามาเลย ไม่จำเป็นต้องหาข้ออ้างที่ฟังไม่ขึ้นหรอก” เฉินผิงเรียกหู่ป้าน

หู่ป้านส่งเสียงคำรามแล้วเปิดฉากซัดฝ่ามือใส่เฉินผิง

แต่เฉินผิงที่ก้าวมาข้างหน้าแล้วคว้าแขนของหู่ป้านกลับยิ้มเยาะออกมา

หู่ป้านตกตะลึงแล้วร้องตะโกนขึ้นมาว่า “ปล่อยข้านะ!”

เขาตั้งใจที่จะปลิดชีพของเฉินผิงในการจู่โจมเพียงครั้งเดียวอย่างเห็นได้ชัด

เมื่อเห็นอุ้งเท้าของหู่ป้าน เฉินผิงก็ขมวดคิ้วแล้วแววเยียบเย็นก็วูบผ่านดวงตาของเขาไป

เขาไม่คาดคิดว่าหู่ป้านจะเอาจริงเอาจังกับการสังหารตนขึ้นมาจริงๆ

เฉินผิงเลิกล้อเล่น พลังวิญญาณจำนวนมหาศาลปะทุขึ้นภายในร่างจนเต็มไปทั่วทั้งร่างอย่างรวดเร็ว

ชั่วอึดใจต่อมา พลังวิญญาณก็ก่อตัวเป็นโล่ป้องกันรอบตัวเขา

เมื่ออุ้งเท้าของหู่ป้านปะทะเข้ากับโล่พลังวิญญาณ แรงปะทะที่เกิดขึ้นก็ทำให้เขากระเด็นถอยหลังไป

เหตุพลิกผันที่คาดไม่ถึงสร้างความตกตะลึงให้แก่ฝูงชน เพราะไม่มีใครคาดคิดว่าเฉินผิงจะแข็งแกร่งมากขนาดนั้น

แม้แต่ลี่ซิงก็ขมวดคิ้วแล้วทบทวนสิ่งที่ตนรู้มาเกี่ยวกับตัวเฉินผิง