หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2717

เมื่อเอ่ยถึงเรื่องนั้น แววตาของหู่ป้านเต็มไปด้วยความผิดหวังเนื่องจากความรู้สึกที่เขามีต่อองค์หญิงยี่ชา เขาไม่สามารถแต่งงานกับเธอได้เพราะสถานะของเขาต่ำต้อยกว่าลี่ซิงและราชายี่เหอไม่มีทางยอมให้บุตรสาวของตนเองแต่งงานกับผู้ใต้บังคับบัญชาคนหนึ่งเป็นแน่

เมื่อเห็นสีหน้าของหู่ป้าน ลี่ซิงก็ลอบยิ้มแล้วเอ่ยขึ้นด้วยความโกรธเกรี้ยว “พี่ใหญ่หู่ ข้าเชื่อว่าท่านคงไม่รู้ว่าข้าไม่มีทางได้อยู่กับองค์หญิงยี่ชาหรอก นางไม่ชอบข้าเพราะนางโดนเฉินผิงไอ้มนุษย์นั่นล่อลวงเข้าน่ะสิ ข้าขอบอกท่านตามตรงก็แล้วกัน วันนี้ข้าเห็นพวกเขากอดกันกลมเลย ข้าล่ะอยากจะฆ่ามันนักแต่ก็ทำไม่ได้เพราะต้องเคารพกฎของนคร ข้ารู้ว่าองค์หญิงยี่ชาไม่มีความรู้สึกให้ข้าและข้าก็ไม่ตั้งใจที่จะแต่งงานกับผู้หญิงที่ไม่รักข้าด้วย แม้กระนั้นนางหลงรักมนุษย์ลงไปได้ยังไงกัน? เฉินผิงไม่ได้แข็งแกร่งอะไรเป็นพิเศษเลย มันมีดีตรงไหนกัน? ข้าเองก็รู้ดีว่าท่านสนใจในตัวองค์หญิงยี่ชา ว่ากันตามหลักเหตุผลแล้ว ท่านควรจะได้อยู่กับนางเพราะยังไงซะท่านก็อุทิศทั้งชีวิตเพื่อนคร แต่ท่านกลับไม่นับเป็นอะไรเลยนอกเสียจากบ่าวรับใช้ในสายตาของราชายี่เหอเท่านั้น”

ลี่ซิงถอนหายใจราวกับขุ่นเคืองใจแทนหู่ป้านเสียเต็มประดา

เมื่อหู่ป้านได้ฟังคำพูดของลี่ซิงก็เงียบไป ลี่ซิงบอกได้จากสีหน้าของหู่ป้านกำลังหวั่นไหว

ลี่ซิงจึงฉวยโอกาสพูดต่อไปอีกว่า “พี่ใหญ่หู่ เมื่อองค์หญิงยี่ชาต่อสู้กันอุตลุดกับเฉินผิงเมื่อก่อนหน้านี้ นางอาจจะถึงขั้นตำหนิท่านแทนมันก็ได้ ถึงตอนนั้นราชายี่เหอก็อาจจะตัดสินใจที่จะไม่เข้าข้างท่าน แต่กลับลงเอยด้วยการลงโทษท่านแทน”

ลี่ซิงพูดจบได้ไม่นานก็มีเสียงสตรีตะโกนขึ้นมาให้ได้ยินจากข้างนอก