หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2719

ในขณะนั้นเอง เฉินผิงกำลังศึกษาการกลั่นยาอยู่ในหอตำราของนครแห่งจักรวรรดิอสูรที่ราชายี่เหอได้คัดเลือกอัจฉริยบุคคลเข้ามา

ในเมื่อเฉินผิงเคยใช้ตำราโบราณของเผ่าอสูรเพื่อคิดค้นเคล็ดวิชากลั่นยาที่เผ่าอสูรสามารถเรียนรู้ได้ ราชายี่เหอก็รีบจัดการให้ผู้อยู่ใต้อาณัติไปเรียนรู้เคล็ดวิชาดังกล่าว

ถ้าหากนครแห่งจักรวรรดิอสูรมีนักกลั่นยาเป็นของตนเอง พลังของพวกเขาก็จะเพิ่มขึ้นมากโดยไม่ต้องสงสัยและพวกเขาก็คงไม่ต้องวิงวอนขอความเมตตาจากผู้ใดอีกต่อไป

เมื่อเห็นเฉินผิงมาถึงแล้ว เป่ยฉางเหล่าก็รีบก้าวเดินเข้ามาทักทายเขา “คุณเฉิน”

ยามนี้คนพวกนั้นอยู่ภายใต้การดูแลของเป่ยฉางเหล่า เขากวดขันให้พวกเขาร่ำเรียนอยู่ทุกวัน

“ถึงแม้ว่าการกลั่นยาจะดูเหมือนง่ายจนน่าเหลือเชื่อเมื่อเทียบกับเคล็ดวิชาอื่นๆ แต่ก็จำเป็นต้องพัฒนาไปทีละขั้นทีละตอน กระบวนการเรียนรู้เช่นนี้ไม่อาจรีบร้อนได้” เฉินผิงเอ่ยกับเป่ยฉางเหล่าหลังจากเหลือบมองผู้คนที่กำลังร่ำเรียนกันอยู่

“คุณพูดได้ไม่ผิดเลยครับ คุณเฉิน ผมจะจำให้ขึ้นใจ” เป่ยฉางเหล่าตอบด้วยความนอบน้อม

“คุณชี้แนะพวกเขาต่อไปเถอะครับ ผมจะขึ้นไปดูชั้นบนสักหน่อย”

ก่อนหน้านี้เฉินผิงสำรวจหอตำราเพียงไม่นานและไม่ได้เดินลึกเข้าไป หอตำรามีอยู่หลายชั้น เขาอยากจะไปสำรวจชั้นบน

“คุณเฉิน บางทีผมน่าจะต้องไปกับคุณแล้วล่ะ พอดีราชายี่เหอได้กำหนดข้อห้ามของชั้นบนเอาไว้น่ะครับ” เป่ยฉางเหล่ารีบเอ่ยขึ้น

“ข้อห้ามงั้นเหรอ? บนนั้นมีอะไรสำคัญๆ อยู่หรือเปล่าครับ?” เฉินผิงถามด้วยความสับสน

เป่ยฉางเหล่าผงกศีรษะ เขานำทางเฉินผิงขึ้นไปพลางตอบว่า “อันที่จริงแล้ว มีตำราโบราณที่สำคัญมากๆ เก็บเอาไว้ชั้นบน กล่าวขานกันว่าราชาอสูรตนแรกของเผ่าอสูรเราเป็นผู้ประพันธ์ขึ้นมา มิหนำซ้ำเคล็ดวิชาฝ่ามือที่มีชื่อเรียกว่าฝ่ามืออสนีก็บันทึกอยู่ในตำราเล่มนั้นด้วย ผมเคยได้ยินมาว่าเมื่อฝึกเคล็ดวิชาฝ่ามือดังกล่าวก็จะช่วยให้คนผู้นั้นสื่อสารกับสวรรค์และปฐพีเพื่ออัญเชิญอสนีสวรรค์ซึ่งพกพาพลังทำลายล้างมหาศาลมาด้วย! แต่ตำราโบราณเล่มนี้ได้ถูกปิดผนึกเอาไว้และไม่มีใครสามารถปลดผนึกได้มานานแล้ว ราชาหลายต่อหลายรุ่นเคยพยายามมาแล้ว แต่พวกเขาก็เปิดมันไม่ออก ทุกวันนี้ตำราเล่มนั้นก็เลยถูกเก็บรักษาเอาไว้ชั้นบนของหอตำราแห่งนี้แหละครับ”

เมื่อล่วงรู้ถึงสถานะของเฉินผิงในนครแห่งจักรวรรดิอสูร เป่ยฉางเหล่าก็ไม่ปิดบังข้อมูลกับเขาอีกจึงพูดไปตามความจริง

หลังจากเฉินผิงได้ยินเช่นนั้นก็แววตาเป็นประกาย “ฝ่ามืออสนีงั้นเหรอ? ฟังดูน่าทึ่งชะมัดเลย พาผมขึ้นไปดูหน่อยสิครับ”

เฉินผิงตะลึงงันไปชั่วขณะ จากนั้นเขาก็เอื้อมมือไปหยิบตำราโบราณเล่มนั้น

มือของเขาเปล่งแสงสีทองพลางโอบล้อมไปด้วยพลังมังกร

พลังมังกรทะลุเข้าไปในตำราโบราณ และภายใต้อิทธิพลดังกล่าวก็ทำให้ผนึกบนตำราแหลกสลายไปทันที

เฉินผิงหยิบตำราโบราณขึ้นมาแล้วเริ่มอ่านดู

เมื่อเป่ยฉางเหล่าเห็นภาพเหตุการณ์ฉากนั้น เขาก็ดวงตาเบิกกว้างด้วยความเหลือเชื่อ

ราชายี่เหอพยายามอยู่หลายต่อหลายครั้งแต่ก็ไม่สามารถสัมผัสแตะต้องตำราดังกล่าวได้ นับประสาอะไรกับพลิกดูหน้าต่างๆ เล่า