หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2720

เฉินผิงไม่ทันได้สังเกตเห็นสีหน้าตกตะลึงของเป่ยฉางเหล่า เพราะเขามัวแต่เพ่งความสนใจไปที่ตำราโบราณจนหมดสิ้น

ภาษาของเผ่าอสูรที่เคลือบคลุมและยากที่จะเข้าใจกลับเป็นสิ่งที่เฉินผิงอ่านออกได้ไม่ยากเลย

ขณะที่เขามัวแต่จมจ่อมอยู่กับตำรา ความประหลาดใจของเขาก็ยิ่งเพิ่มทวีมากขึ้นเรื่อยๆ

เฉินผิงเริ่มฝึกเคล้ดวิชาด้วยมือข้างเดียวระหว่างที่มืออีกข้างถือตำราโบราณโดยไม่รู้ตัว

เขาโบกมือเบาๆแล้วก็ปรากฏภาพลวงตาขึ้นมาทันที ทันใดนั้นก็มีแสงสว่างสายหนึ่งเริ่มวูบไหวอยู่บนตำราโบราณแล้วหลั่งไหลเข้าสู่สมองของเฉินผิง แสงสว่างหลายสายนั้นแปรสภาพเป็นร่างมนุษย์ที่กำลังฝึกฝนเคล็ดวิชาฝ่ามือในท่วงท่าต่างๆ

เมื่อเห็นเช่นนั้น เฉินผิงก็เริ่มพลิกดูหน้าต่างๆ ด้วยความรวดเร็วยิ่งขึ้น ขณะที่เขาทำเช่นนั้น เงาร่างในสมองของเขาก็ยิ่งเคลื่อนไหวเร็วขึ้นเรื่อยๆ

ในที่สุด เฉินผิงใช้เวลาเพียงไม่นานก็อ่านตำราโบราณเล่มหนาจนจบ

จากนั้นเขาก็เก็บตำราเล่มนั้นเข้าที่เดิม จากนั้นยกฝ่ามือขึ้นซัดพลังที่ทำลายหลังคาหอตำราจนหายไปกลางนภาทันที

ตู้ม!

เสียงระเบิดตู้มดังสนั่นแล้วปรากฏฝ่ามือใหญ่ยักษ์กลางอากาศ สังเกตเห็นพายุฝนฟ้าคะนองได้อย่างชัดเจน

เมื่อฝ่ามือเคลื่อนต่ำลงมา จู่ๆ ลมคำรามเกิดเป็นพายุ อสนีสวรรค์พลันผ่าฟาดลงมาจากฟากฟ้าปะทะใส่เนินเขาแล้วแหลกละเอียดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยจนเปลี่ยนบริเวณนั้นให้กลายเป็นพื้นแบนราบ

ดวงตาของเฉินผิงเต็มไปด้วยแววตื่นเต้น ขณะที่พลังภายในตัวเขายังคงปะทุต่อไปนั้น รูปลักษณ์ของฝ่ามือใหญ่ยักษ์ก็ค่อยๆ คมชัดมากขึ้นเรื่อยๆ

“คุณเฉิน!” เมื่อเป่ยฉางเหล่าสัมผัสได้ถึงพลังอันน่าพรั่นพรึงดังกล่าว เขาก็รีบตะโกนขึ้นมาทันที

เป่ยฉางเหล่ารู้สึกประหลาดใจ ลำพังแค่พลังที่ปลดปล่อยออกมาจากความเข้าใจเคล็ดวิชานี้เพียงผิวเผินก็น่าทึ่งมากแล้ว!

“สิ่งที่ผมรู้เป็นเพียงแค่พื้นฐานเท่านั้น ผมยังต้องฝึกฝนอีกเพื่อให้เข้าใจในเคล็ดวิชานี้ให้ลึกซึ้ง ฉะนั้นผมคงไม่อยู่รบกวนพวกคุณที่นี่อีก” เมื่อเฉินผิงพูดจบก็รีบกลับที่พักของตัวเอง

เฉินผิงนั่งขัดสมาธิพร้อมค่อยๆ หลับตาลงแล้วจดจ่ออยู่กับการฝึกเคล็ดวิชาฝ่ามืออสนี จากนั้นก็ค่อยๆ ใช้เวลาทำความเข้าใจเคล็ดวิชา

“ถ้าหากฉันผสานเพลิงปีศาจภายในร่างเข้ากับฝ่ามืออสนีได้ มันจะช่วยเพิ่มศักยภาพให้ฝ่ามืออสนีได้หรือเปล่านะ?”

ทันใดนั้นก็มีความคิดหนึ่งผุดขึ้นในหัวของเฉินผิง จากนั้นเขาก็เริ่มทดสอบดู

ทว่าต่อให้พยายามมากมายสักแค่ไหน เขาก็ยังไม่สามารถผสานเพลิงปีศาจเจ้ากับฝ่ามืออสนีได้

บางทีฉันอาจจะมีความเข้าใจฝ่ามืออสนีได้ไม่ลึกซึ้งพอ ถ้าฉันฝึกฝนฝ่ามืออสนีให้ถ่องแท้ก็อาจจะผสานมันได้สำเร็จก็ได้ ถึงตอนนั้นการผสานฝ่ามืออสนีเข้ากับเพลิงปีศาจก็อาจจะส่งผลทำให้เกิดฝ่ามือใหญ่ยักษ์ที่กลืนกินเพลิงปีศาจปรากฎขึ้นบนท้องฟ้าก็ได้ คงจะเป็นภาพเหตุการณ์ที่ไม่อาจจินตนาการได้เลยเชียวล่ะ เมื่อถึงเวลาอสนีสวรรค์ทุกสายก็จะผ่าฟาดลงมาจากฟ้าพร้อมเปลวเพลิงที่ลุกโชติช่วงซึ่งสามารถเผาผลาญทุกสิ่งทุกอย่างให้กลายเป็นเถ้าถ่านได้!