เฉินผิงใช้เวลาตลอดสามวันทำความเข้าใจฝ่ามืออสนี
ภายในสามวันนั้น เงาร่างลึกลับก็สำแดงเคล็ดวิชาหลากหลายกระบวนท่าอยู่ในทะเลจิตสำนึกของเฉินผิง ทุกสิ่งทุกอย่างที่บันทึกอยู่ในตำราโบราณตอกตรึงเข้าไปในนั้นอย่างลึกซึ้ง
ในช่วงเวลาสามวัน เฉินผิงก็เข้าใจแก่นแท้ของฝ่ามืออสนี แต่เขาก็ยังต้องใช้เวลาฝึกให้ชำนาญ
“ฝ่ามืออสนีช่างน่าทึ่งนัก!”
ทันทีที่เฉินผิงลืมตาขึ้น ดวงตาของเขาก็ส่องประกายแวววับ
ตอนนี้เขาได้เข้าใจฝ่ามืออสนีอย่างลึกซึ้งแล้ว ที่เหลือก็คือให้เขาได้เสริมพลังฝึกบำเพ็ญฌานของตัวเองและสั่งสมประสบการณ์สู้รบ
“ฝ่ามืออสนีมีอยู่ทั้งหมดเก้าระดับและฉันเพิ่งจะบรรลุระดับต้นเท่านั้น ไม่รู้ว่าระดับเก้าจะทรงพลังสักขนาดไหนกัน ฉันจะใช้มันทำให้เกิดรูโหว่บนท้องฟ้าได้หรือเปล่านะ?”
เฉินผิงรู้สึกหวาดหวั่นกับความลึกลับของฝ่ามืออสนี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...