หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2722

เมื่อองครักษ์เห็นว่าเฉินผิงรู้ตัวว่าโดนหลอกเข้าแล้วก็คิดจะหนีไป แต่ก่อนจะได้ทำเช่นนั้นกลับถูกเฉินผิงซัดฝ่ามือใส่จนกระเด็น

เขากระอักเลือดออกมาแล้วตายคาที่

“ออกมาซะ แกหลอกล่อฉันมาที่นี่ทำไม?” เฉินผิงตวาด

“ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าแกจะหลงกลของพวกเราจริงๆ เห็นได้ชัดว่ายี่ชาเป็นคนสำคัญสำหรับแก!”

ลี่ซิงพร้อมกับคนของเขาเดินออกมาจากที่ซ่อนตัว แต่หู่ป้านยังไม่เผยตัวออกมา

“เป็นแกนี่เอง”

เฉินผิงขมวดคิ้วพร้อมแววเยียบเย็นที่วูบผ่านดวงตาของเขาไป

เขาคิดว่าหู่ป้านอยู่เบื้องหลังแผนการเพราะอีกฝ่ายส่งยามมาล่อเขาออกไป ไม่คาดคิดเลยว่าตัวการจะเป็นลี่ซิง

แต่เขาไม่เข้าใจสาเหตุที่ทำให้องครักษ์ยอมปฏิบัติตามคำสั่งของลี่ซิง

“ไอ้หนู พวกเราพบกันอีกแล้วนะ ตอนอยู่ในนครแห่งจักรวรรดิอสูรมียี่ชาคอยปกป้องแกอยู่ ฉะนั้นฉันจึงแตะต้องแกไม่ได้ แต่ที่นี่ไม่มีใครปกป้องแกได้อีกแล้ว” ลี่ซิงเอ่ยเยาะ

เมื่อเฉินผิงเห็นลี่ซิงกับผู้ใต้บังคับบัญชา เขาก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มเยาะ “บอกคนของแกให้ออกมาซะ พวกแกไม่กี่คนไม่ใช่คู่ประมือของฉันหรอก”

ลี่ซิงตะลึงงันไปชั่วขณะ จากนั้นเขาก็ระเบิดเสียงหัวเราะลั่น “ช่างโอหังนักนะ แกไม่นับเป็นอะไรได้นอกเสียจากผู้บำเพ็ญเพียรที่เพิ่งจะบรรลุถึงระดับกึ่งเซียน แต่กลับบังอาจพ่นวาจาเช่นนั้นออกมางั้นเหรอ? ลำพังฉันคนเดียวก็จัดการแกได้แล้ว ถ้าหากแกยอมคุกเข่าขอโทษฉันแล้วสาบานว่าแกจะอยู่ให้ห่างจากยี่ชาและไปจากนครแห่งจักรวรรดิอสูร ฉันจะลองพิจารณาเรื่องไว้ชีวิตแกก็แล้วกัน”

“ดีมาก ถ้าหากแกยอมคุกเข่าขอโทษฉันและไสหัวไปจากนครแห่งจักรวรรดิอสูร ฉันก็จะไม่คิดบัญชีเรื่องที่แกคิดจะหลอกฉันมาก็แล้วกัน” เฉินผิงโต้กลับพร้อมรอยยิ้มเยาะ

“ไอ้บัดซบ! แกมันรนหาที่ตายจริงๆ” ลี่ซิงโบกมือแล้วออกคำสั่งว่า “จับตัวมันเอาไว้!”

เหล่าผู้ใต้บังคังบัญชาทั้งหกของลี่ซิงพุ่งเข้าใส่เฉินผิงโดยไม่ลังเล พวกเขาทุกคนเป็นองครักษ์ส่วนตัวเพียงหยิบมือที่ร่วมเดินทางมายังนครแห่งจักรวรรดิอสูรพร้อมกับลี่ซิง

พวกเขาทุกคนบรรลุถึงระดับกึ่งเซียน โดยเฉพาะสองคนนั้นที่เลื่อนขึ้นสู่ระดับกึ่งเซียน

ลี่ซิงย่อมไม่สามารถทำเช่นนั้นได้แน่

“ตอนนี้แกจะเรียกคนอื่นออกมาได้หรือยังล่ะ?” เฉินผิงเอ่ยถามลี่ซิงด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“ให้ฉันทดสอบพลังของเจ้าก่อนเถอะ”

ลี่ซิงส่งเสียงคำรามดังก้องกังวานไปทั่วป่า

ชั่วอึดใจต่อมา เขาก็พุ่งเข้ามาหาเฉินผิงพร้อมแสงสีแดงดุจโลหิตที่เปล่งประกายอยู่ตรงหว่างคิ้ว

เฉินผิงไม่กล้ามองข้ามการโจมตีของลี่ซิง เพราะเขารู้ว่าอีกฝ่ายจะต้องมีเคล็ดวิชาลับขั้นสุดยอดเนื่องจากเป็นองค์ชายแห่งนครหมิงลี่

เฉินผิงสวมร่างเกราะทองคำแล้วชูกระบี่พิฆาตมังกรขึ้นฟ้า พลังวิญญาณจากทั้งสวรรค์และปฐพีก็เริ่มกลุ้มรุมเข้ามาหาเขา