เมื่อองครักษ์เห็นว่าเฉินผิงรู้ตัวว่าโดนหลอกเข้าแล้วก็คิดจะหนีไป แต่ก่อนจะได้ทำเช่นนั้นกลับถูกเฉินผิงซัดฝ่ามือใส่จนกระเด็น
เขากระอักเลือดออกมาแล้วตายคาที่
“ออกมาซะ แกหลอกล่อฉันมาที่นี่ทำไม?” เฉินผิงตวาด
“ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าแกจะหลงกลของพวกเราจริงๆ เห็นได้ชัดว่ายี่ชาเป็นคนสำคัญสำหรับแก!”
ลี่ซิงพร้อมกับคนของเขาเดินออกมาจากที่ซ่อนตัว แต่หู่ป้านยังไม่เผยตัวออกมา
“เป็นแกนี่เอง”
เฉินผิงขมวดคิ้วพร้อมแววเยียบเย็นที่วูบผ่านดวงตาของเขาไป
เขาคิดว่าหู่ป้านอยู่เบื้องหลังแผนการเพราะอีกฝ่ายส่งยามมาล่อเขาออกไป ไม่คาดคิดเลยว่าตัวการจะเป็นลี่ซิง
แต่เขาไม่เข้าใจสาเหตุที่ทำให้องครักษ์ยอมปฏิบัติตามคำสั่งของลี่ซิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...