หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2736

“มนต์โลหิตอสูรงั้นรึ? คุณเฉิน มันกำลังปลุกกระตุ้นมนต์โลหิตอสูร คุณต้องระวังตัวด้วยนะครับ!” เมื่อเห็นสภาพของฉีเจียงจวินในยามนี้ ผู้อาวุโสสามก็ตะโกนบอกเฉินผิง

“มนต์โลหิตอสูร?” เฉินผิงงุนงงไปหมดและไม่ทราบว่ามันเป็นเคล็ดวิชาประเภทใดกัน

“มนต์โลหิตอสูรเป็นเคล็ดวิชาลับที่เผาผลาญแก่นโลหิตบรรพชนกันภายในร่างกายของพวกเขาเพื่อเพิ่มพูนพลังสู้รบ เผ่าอสูรรักษาลักษณะตกทอดทางพันธุกรรมและแก่นโลหิตของ จากนั้นการเผาผลาญมันก็จะช่วยเพิ่มพลังของพวกเขาระหว่างการต่อสู้ แต่มีข้อเสียคือพลังเกิดการชะงักงัน บางคนถึงกับพลังถดถอยและเริ่มหดหู่ก่อนจะตายไปด้วยความผิดหวัง” ผู้อาวุโสสามอธิบายให้ฟัง

เมื่อเฉินผิงได้ยินเช่นนั้นก็เข้าใจได้ทันที อา เป็นหลักการเดียวกับที่พวกมนุษย์เผาผลาญแก่นโลหิตเลยนี่นา!

“เฉินผิง ฉันอยากให้แกตายไปซะ ต่อให้หมายความว่าต้องสละชีพของตัวเอง ฉันก็จะไม่ปล่อยให้แกมาลบหลู่เกียรติบรรพชนของฉัน!”

หลังจากเสียงร้องด้วยความแค้นใจ อักขระโบราณกลางอากาศร่วงหล่นใส่บนร่างของเขา ทันใดนั้นพวกมันก็ผสานเข้ากับผิวหนังทุกตารางนิ้วของเขาอย่างรวดเร็ว เมื่อมองดูไกลๆ อักขระโบราณแน่นขนัดที่ดูคล้ายแมลงดิ้นไปมาทั่วทั้งตัวเขา

ทันใดนั้นพลังของเขาก็ปะทุขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง ทุกคนจากสำนักอวี้ติ้งสามารถสัมผัสได้ถึงพลังกดดันที่มาจากตัวเขา

เหล่าผู้บำเพ็ญเพียรอสูรมองเขาด้วยความเคารพยำเกรง ไม่ใช่สมาชิกทุกคนในเผ่าอสูรที่จะใช้มนต์โลหิตอสูร ถึงแม้ว่ามันจะทำลายพลังฝึกบำเพ็ญฌานทั้งหมดของคนผู้หนึ่งก็ตามที แต่ก็แสดงให้เห็นถึงจิตวิญญาณอันเด็ดเดี่ยวและเสียสละอันไม่ย่นระย่อของเผ่าอสูร