หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2738

ไม่นานอาณาบริเวณรอบตัวเฉินผิงก็เริ่มบิดเบี้ยวผิดรูปก่อนจะปรากฏเสาแสงออกมา จากนั้นลำแสงพวกนั้นก็ตัดสลับกันแล้วโอบล้อมเฉินผิงกับฉีเจียงจวินเอาไว้ภายใน

นั่นคือวงแหวนอาคมที่เฉินผิงกางเอาไว้ เมื่อไหร่ก็ตามที่ฉีเจียงจวินกลายร่างเป็นเสือดาว สิ่งที่เขามีมากที่สุดก็คือความเร็ว เฉินผิงคิดจะผนึกฉีเจียงจวินเอาไว้ภายในพื้นที่จำกัด

ถ้าหากฉีเจียงจวินมีพื้นที่ให้เคลื่อนไหวได้อย่างไร้ขอบเขต เช่นนั้นก็คงยากที่เฉินผิงจะจับตัวคู่ต่อสู้ของเขาได้ เมื่อมีมนต์โลหิตอสูรเข้ามาช่วย ความเร็วของฉีเจียงจวินก็จะเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ ทำให้เขาปรากฎตัวราวกับว่ากำลังใช้อาคมเคลื่อนย้าย

เมื่อฉีเจียงจวินเห็นลำแสงหลายสายกำลังกักขังเขาไว้ก็หน้าเปลี่ยนสี “แกรู้วิธีกางวงแหวนอาคมด้วยเหรอ?”

“ฉันรู้หลายสิ่งหลายอย่างและวันนี้แกก็จะได้เห็นเอง!” เฉินผิงปลดปล่อยพลังมังกรบนกระบี่พิฆาตมังกรออกมา

เปลวเพลิงลุกโชนอยู่บนกระบี่พิฆาตมังกร ถึงแม้ว่าเปลวเพลิงที่กำลังแผดเผาจะมีขนาดเล็ก แต่อุณหภูมิร้อนจัดของมันกลับชวนให้คนรู้สึกอึดอัด

เฉินผิงใช้เพลิงปีศาจบนกระบี่พิฆาตมังกร เขาไม่เชื่อหรอกว่าระฆังมังกรกระบี่พิฆาตมังกรและเพลิงปีศาจรวมกันจะช่วยให้เขาเอาชนะฉีเจียงจวินไม่ได้

ฉีเจียงจวินแค่นเสียง “แกรู้ค่อนข้างเยอะทีเดียว แต่ระยะห่างระหว่างพลังของพวกเราไม่ใช่สิ่งที่อาวุธและเคล็ดวิชาลับจะเทียบเคียงได้!”

เฉินผิงไม่สนใจคู่ต่อสู้ แต่กลับปลดปล่อยแสงสว่างจากกระบี่พิฆาตมังกรซึ่งผสานรวมเข้ากับเพลิงปีศาจใส่ฉีเจียงจวิน ในขณะเดียวกัน ระฆังมังกรที่อยู่เหนือศีรษะของเขาก็ยังคงไล่ตามฉีเจียงจวินต่อไป

ฉีเจียงจวินยังคงไม่รีบร้อน เมื่อเห็นว่าระฆังมังกรกับแสงสว่างจวนจะมาถึงตรงหน้า เขาก็หายวับไปกลางอากาศ

เฉินผิงโจมตีพลาดเป้า เขาจึงค้นหาตัวฉีเจียงจวินและสังเกตพบฝ่ายหลังโผล่ขึ้นมาอีกทางหนึ่ง

ฉีเจียงจวินหัวเราะ “เปล่าประโยชน์น่า! แกไม่มีทางทำร้ายฉันได้หรอก!”

เขาเคลื่อนขยับรวดเร็วมากถึงเพียงนั้น ต่อให้เขาเคลื่อนย้ายไปที่อื่นแล้ว ผู้อื่นก็ยังเห็นเขายืนอยู่ที่เดิม

“ลุย!” เฉินผิงออกคำสั่ง โดยที่ตัวเขาพร้อมด้วยกระบี่ในมือกับสัตว์อสูรของตนเองเปิดฉากโจมตีใส่ฉีเจียงจวิน

ไม่มีใครมองเห็นการต่อสู้ที่เกิดขึ้นในวงแหวนอาคมได้อย่างชัดเจน สิ่งที่พวกเขาเห็นคือเงาหลายสายที่พุ่งเข้าปะทะใส่กัน

อาศัยอาวุธศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายกับเพลิงปีศาจ เฉินผิงก็ไล่ตามพลังของฉีเจียงจวินทันแล้ว

น่าเสียดายที่พลังวิญญาณของเฉินผิงหมดลงอย่างรวดเร็ว นั่นเป็นค่าตอบแทนของการใช้อาวุธศักดิ์สิทธิ์มากมายขนาดนั้นกับเพลิงปีศาจในรวดเดียว เขาไม่รู้ว่าจะทนได้นานสักแค่ไหน

ในขณะนั้นฉีเจียงจวินเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นแม่ทัพแห่งนครหมิงลี่ แต่เขาก็ไม่มีอาวุธศักดิ์สิทธิ์สักชิ้นเดียว

ในขณะเดียวกัน เฉินผิงที่เพิ่งจะเลื่อนขึ้นเป็นผู้บำเพ็ญเพียรระดับกึ่งเซียน กลับมีอาวุธศักดิ์สิทธิ์อยู่มากมาย