ฉีเจียงจวินจ้องมองกระบี่พิฆาตมังกร ระฆังมังกร ไม้บรรทัดแปดทุรภิกษ์และเพลิงปีศาจก็ให้รู้สึกขมขื่นใจ เวรเอ๊ย! นี่มันไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย! ทำไมมันถึงได้มีอาวุธวิเศษเยอะขนาดนั้นเล่า?
การต่อสู้ระหว่างทั้งสองคนดำเนินต่อไปอย่างดุเดือดเลือดพล่าน เฉินผิงกำลังตื่นตระหนกเป็นอันมาก การใช้พลังแบบนี้ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาเลย
“ฉันคิดว่าคงต้องเจ้าสิ่งนั้นแล้ว...” เฉินผิงพึมพำก่อนที่เขาจะล่าถอยออกจากสนามรบแล้วปล่อยให้เหล่าสัตว์อสูรรุกเร้าพัวพันฉีเจียงจวิน
จากนั้นเขาก็หลับตาพลางชักกระบี่พิฆาตมังกรออกมา จากนั้นก็ชูมือขึ้นฟ้า
ทุกคนเห็นการกระทำแปลกพิกลของเฉินผิงหลังจากล่าถอยออกจากการต่อสู้ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อเช่นนั้น พวกเขาก็สงสัยว่าเขากำลังทำอะไรอยู่
ตู้ม!
ทันใดนั้นอสนีบาตก็ส่งเสียงดังเปรี้ยงกลางท้องฟ้า ทุกคนเห็นฝ่ามือใหญ่ยักษ์ก่อตัวเป็นรูปเป็นร่างอยู่เหนือศีรษะของพวกเขา
เมฆดำพร้อมอสนีบาตปรากฎอยู่กลางฝ่ามือ
ฝ่ามือใหญ่ยักษ์ค่อยๆ เคลื่อนลงมาจนทุกคนสามารถสัมผัสถึงพลังที่น่าหวาดกลัวได้
“ฝ่ามืออสนีงั้นรึ? กะ แกรู้จักฝ่ามืออสนีได้ยังไงกัน?” เมื่อฉีเจียงจวินชำเลืองมองแล้วจับจ้องฝ่ามือที่อยู่เบื้องบน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยแววหวาดกลัว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...