หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2739

ฉีเจียงจวินจ้องมองกระบี่พิฆาตมังกร ระฆังมังกร ไม้บรรทัดแปดทุรภิกษ์และเพลิงปีศาจก็ให้รู้สึกขมขื่นใจ เวรเอ๊ย! นี่มันไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย! ทำไมมันถึงได้มีอาวุธวิเศษเยอะขนาดนั้นเล่า?

การต่อสู้ระหว่างทั้งสองคนดำเนินต่อไปอย่างดุเดือดเลือดพล่าน เฉินผิงกำลังตื่นตระหนกเป็นอันมาก การใช้พลังแบบนี้ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาเลย

“ฉันคิดว่าคงต้องเจ้าสิ่งนั้นแล้ว...” เฉินผิงพึมพำก่อนที่เขาจะล่าถอยออกจากสนามรบแล้วปล่อยให้เหล่าสัตว์อสูรรุกเร้าพัวพันฉีเจียงจวิน

จากนั้นเขาก็หลับตาพลางชักกระบี่พิฆาตมังกรออกมา จากนั้นก็ชูมือขึ้นฟ้า

ทุกคนเห็นการกระทำแปลกพิกลของเฉินผิงหลังจากล่าถอยออกจากการต่อสู้ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อเช่นนั้น พวกเขาก็สงสัยว่าเขากำลังทำอะไรอยู่

ตู้ม!

ทันใดนั้นอสนีบาตก็ส่งเสียงดังเปรี้ยงกลางท้องฟ้า ทุกคนเห็นฝ่ามือใหญ่ยักษ์ก่อตัวเป็นรูปเป็นร่างอยู่เหนือศีรษะของพวกเขา

เมฆดำพร้อมอสนีบาตปรากฎอยู่กลางฝ่ามือ

ฝ่ามือใหญ่ยักษ์ค่อยๆ เคลื่อนลงมาจนทุกคนสามารถสัมผัสถึงพลังที่น่าหวาดกลัวได้

“ฝ่ามืออสนีงั้นรึ? กะ แกรู้จักฝ่ามืออสนีได้ยังไงกัน?” เมื่อฉีเจียงจวินชำเลืองมองแล้วจับจ้องฝ่ามือที่อยู่เบื้องบน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยแววหวาดกลัว