“ไอ้เฒ่าเอ๊ย แกมันโอหังเกินไปแล้ว! ฉันจะจู่โจมนครแห่งจักรวรรดิอสูรของแกเดี๋ยวนี้แล้วแสดงพลังที่ฉันมีให้แกได้เห็นก็แล้วกัน!” ลี่ซิงแผดเสียงพลางกวัดแกว่งดาบของตนเอง “บุก!”
ขวานเบิกนภาของเขาถูกเฉินผิงทำลายไปแล้ว ดังนั้นเขาจึงต้องเปลี่ยนมาใช้ดาบ
เหล่าผู้บำเพ็ญเพียรนับหมื่นต่างร้องตะโกนแล้วพุ่งเข้าใส่นครแห่งจักรวรรดิอสูร
ราชายี่เหอก้มหน้ามองเหล่าผู้บำเพ็ญเพียรแล้วยิ้มเยาะลี่ซิงพลางเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชาขึ้นมาว่า “ดูเหมือนว่าหากข้าไม่สั่งสอนเสียบ้าง มันคงนึกว่าตัวเองไร้เทียมทานเสียเต็มประดา!”
ตอนที่เขากำลังจะจับตัวลี่ซิงออกมาจากกองทัพของฝ่ายหลัง ก็มีคมดาบเย็นยะเยือกพาดอยู่ข้างบ่าของเขา
“ฝ่าบาท ข้าขอแนะนำให้พระองค์อยู่เฉยๆ” หู่ป้านข่มขู่จากด้านหลัง
ราชายี่เหอตกตะลึงเมื่อได้ยินเสียงของหู่ป้าน ชั่วครู่ต่อมา แววตาของราชายี่เหอก็เต็มไปด้วยโทสะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...