หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2744

องค์หญิงยี่ชาหลับตาลงแล้วน้ำตาไหลอาบแก้ม

“เฉินผิง หากชาติหน้ามีจริง ฉันหวังว่าจะได้อยู่เคียงข้างคุณ” เธอเชื่อว่าหลังจากถูกหู่ป้านย่ำยีคงไม่มีทางที่จะได้อยู่กับเฉินผิงอีกแล้ว

“ยี่ชา! ยี่ชา!” ราชายี่เหอตะโกนพลางมองดูบุตรสาวของตนถูกไอ้กบฏนั่นอุ้มไป ทว่ากลับทำอะไรไม่ได้เลย

ไม่นานยี่ชากับหู่ป้านก็หายไปจากครรลองสายตาของเขา

น้ำตาไหลอาบแก้มของเขา เพราะความผิดพลาดของข้า ทำให้บุตรสาวของข้าถูกหู่ป้านบีบบังคับให้ต้องยอมจำนน!

ราชายี่เหอไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว เขาจึงหันไปบอกลี่ซิงว่า “ลี่ซิง ฆ่าข้าเลยสิ!”

“อย่าห่วงไปเลย ข้าไม่ปล่อยให้เจ้ามีชีวิตหรอก ถูกคนที่ไว้ใจที่สุดทรยศหักหลังคงจะรู้สึกแย่มากเลยใช่ไหมล่ะ? ไม่รู้ว่าหากพระบิดาของข้ารู้ว่าข้าควบคุมนครแห่งจักรวรรดิอสูรได้โดยไม่ต้องสละผู้บำเพ็ญเพียรสักนายจะมีความสุขขนาดไหนกันนะ” ลี่ซิงเอ่ยขึ้นอย่างภาคภูมิใจ

ในขณะนั้นแววเยียบเย็นวูบผ่านดวงตาของเป่ยฉางเหล่าไป พลังอันน่าสะพรึงกลัวที่ปะทุขึ้นมาจากร่างของเขาทำให้เกิดพายุหมุนที่หอบซัดผู้คนมากมายตรงพื้นดินรวมทั้งลี่ซิงเพราะเขายังไม่ทันได้ตั้งตัว

“ไปกันเถอะ ฝ่าบาท!” เป่ยฉางเหล่าจับข้อมือของราชายี่เหอ

ก่อนหน้านี้ตอนที่ราชายี่เหอกับองค์หญิงยี่ชายังอยู่ตรงนั้น เป่ยฉางเหล่าไม่ได้ลงมือเพราะเขาไม่รู้ว่าจะช่วยใครดี นอกเหนือไปจากนั้นบุตรสาวของเขาเองก็ยังอยู่ในพระราชวังด้วย