หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2756

เมื่อทั้งสองมาถึงพื้นที่เปลี่ยวแห่งหนึ่ง ก็ปรากฏร่างของชายสามคนมาขวางไว้

เมื่อเห็นพวกเขา หลิ่วหรูเยี่ยนจึงชักอาวุธของเธอออกมาทันทีด้วยความรู้สึกตกใจ

ชายสวมหน้ากากทั้งสามก็ขวางทางของเฉินผิงและหลิ่วหรูเยี่ยนไว้

“ฉันคุมถนนเส้นนี้อยู่ หากแกต้องการออกไปโดยไม่เจ็บตัวล่ะก็ ทิ้งของพวกนี้ไว้ซะ” ชายสวมหน้ากากคนหนึ่งตะโกน

"จะปล้นเรางั้นเหรอ?" เฉินผิงพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย

หลังจากจ้องมองชายสามคนอยู่ครู่หนึ่ง หลิ่วหรูเยี่ยนก็ขมวดคิ้วพร้อมกับถามออกไปว่า “สามจอมโจรเหรอ?”

ทันทีที่เธอพูดจบ ชายสวมหน้ากากทั้งสามก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ แต่ไม่นานพวกเขาก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา “ฉันไม่คิดเลยว่าจะมีใครจำพวกเราได้ แปลว่าตอนนี้เราเป็นที่รู้จักแล้วสินะ!”

"ถูกต้องแล้ว พวกเราคือสามจอมโจร หากแกไม่อยากมีปัญหาละก็ส่งเงินทั้งหมดมาให้เราซะ!”

“พวกแกสามคนควรจะถูกจับไปแล้วไม่ใช่เหรอ?” หลิ่วหรูเยี่ยนถามอย่างสงสัย

“หึ ในโลกนี้ไม่มีใครในสามารถจับพวกเราได้หรอกนะ! ไม่มีคุกหรือห้องขังใดจะกักขังพวกเราเอาไว้ได้” เหล่าต้าผู้เป็นพี่ใหญ่ในสามจอมโจรแย้งเธอ

อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้คุยโม้ เนื่องจากคนทั้งสามค่อนข้างมีความสามารถ ไม่ว่าจะเป็นโซ่ที่ถูกร่ายคาถาหรือกรงขังที่มีวงแหวนอาคมใด ก็ไม่ใช่เรื่องที่ยากเกินความสามารถของพวกเขาที่จะหลบหนี

“เรากำลังยุ่ง หลีกทางให้พวกเราดีกว่าถ้าพวกคุณยังเห็นคุณค่าชีวิตตัวเองอยู่” เฉินผิงเตือนจอมโจรทั้งสาม

“ว้าว ไอ้หนูนี่กล้าหาญดีจริงๆ!” เหล่าซาน น้องเล็กในบรรดาสามจอมโจรกวาดตาพินิจพิจารณาเฉินผิงอย่างรวดเร็ว “ไอ้หนู สิ่งที่แกพูดมาต้องมีค่าใช้จ่ายอย่างน้อยหนึ่งร้อยห้าสิบเหรียญวิญญาณ ถ้าขาดไปแม้แต่เหรียญเดียวละก็ ฉันจะอัดแกให้น่วมเลย เข้าใจมั้ย? หลังจากนั้นพวกเราก็จะได้สนุกสนานกับแฟนของแกต่อ เราไม่เคยเห็นผู้หญิงที่สวยขนาดนี้มาก่อนในชีวิต!”

“โอหัง! แกรู้มั้ยว่าฉันเป็นใคร?” หลิ่วหรูเยี่ยนตำหนิคำพูดจาเสียมารยาทของสามจอมโจร

“ฉันไม่สนว่าเธอจะเป็นใคร ทิ้งเงินไว้ซะถ้าเธอยังไม่อยากตาย” เหล่าต้ายืนกราน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน