เมื่อทั้งสองมาถึงพื้นที่เปลี่ยวแห่งหนึ่ง ก็ปรากฏร่างของชายสามคนมาขวางไว้
เมื่อเห็นพวกเขา หลิ่วหรูเยี่ยนจึงชักอาวุธของเธอออกมาทันทีด้วยความรู้สึกตกใจ
ชายสวมหน้ากากทั้งสามก็ขวางทางของเฉินผิงและหลิ่วหรูเยี่ยนไว้
“ฉันคุมถนนเส้นนี้อยู่ หากแกต้องการออกไปโดยไม่เจ็บตัวล่ะก็ ทิ้งของพวกนี้ไว้ซะ” ชายสวมหน้ากากคนหนึ่งตะโกน
"จะปล้นเรางั้นเหรอ?" เฉินผิงพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย
หลังจากจ้องมองชายสามคนอยู่ครู่หนึ่ง หลิ่วหรูเยี่ยนก็ขมวดคิ้วพร้อมกับถามออกไปว่า “สามจอมโจรเหรอ?”
ทันทีที่เธอพูดจบ ชายสวมหน้ากากทั้งสามก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ แต่ไม่นานพวกเขาก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา “ฉันไม่คิดเลยว่าจะมีใครจำพวกเราได้ แปลว่าตอนนี้เราเป็นที่รู้จักแล้วสินะ!”
"ถูกต้องแล้ว พวกเราคือสามจอมโจร หากแกไม่อยากมีปัญหาละก็ส่งเงินทั้งหมดมาให้เราซะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...