วินาทีถัดมา พวกเขาทั้งสามก็ปรากฏตัวอีกครั้งนอกกรงขัง ร่างกายของพวกเขายังคงสภาพสมบูรณ์และไร้รอยขีดข่วน
เหตุการณ์ที่พลิกผันทำให้เฉินผิงตกตะลึงและประหลาดใจอย่างไม่รู้ตัว เขาไม่นึกเลยว่าคนทั้งสามสามารถหนีออกมาจากกรงขังที่เขาสร้างขึ้นโดยไม่ทำลายมันได้อย่างไร
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า! แกคิดว่าเราจะกล้าปล้นแกโดยไม่คำนึงถึงความสามารถของตัวเองเลยหรือไง?” เหล่าต้าพูดเย้ยพร้อมเสียงหัวเราะดังลั่น
เฉินผิงมองดูคนทั้งสามด้วยความรู้สึกทึ่ง ชายหนุ่มสงสัยว่าพวกเขาสามารถหนีออกมาจากวงแหวนอาคมโดยไม่สร้างความเสียหายให้กับวงแหวนได้อย่างไร
เฉินผิงพลิกฝ่ามือของเขาอีกครั้ง พื้นดินที่อยู่ใต้คนทั้งสามก็สั่นสะเทือนก่อนจะปรากฏลำแสงพุ่งขึ้นมา ก่อตัวเป็นกรงที่กักขังสามจอมโจรไว้ข้างในอย่างรวดเร็ว
หลังจากนั้น เฉินผิงก็เพิ่มพลังวิญญาณให้กับวงแหวนอาคมนั้น
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า... วิชาเดิมอีกแล้วเหรอ?”
เหล่าต้าระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดังลั่นเมื่อเห็นเฉินผิงพยายามกักขังพวกเขาด้วยวงแหวนอาคมอีกอันหนึ่ง
อย่างไรก็ตาม เฉินผิงกลับไม่สนใจต่อเสียงหัวเราะของอีกฝ่าย พลันก็ปรากฏเปลวไฟพลิ้วไหวอยู่บนปลายนิ้วของเขา จากนั้นเขาก็โยนมันเข้าไปในวงแหวนอาคม
ตู้ม!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...