หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2798

เฉินผิงแสร้งทำเป็นอ่อนแอเพื่อตบตาอีกฝ่ายด้วยระดับการบำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียนระดับสองของเขา เขาไม่ได้เอาจริงเอาจังกับผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียนระดับห้าด้วยซ้ำ นับประสาอะไรกับผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียนระดับสาม

“ผมยอมรับคำท้า” เฉินผิงพูดกับเกาฉี่เจี๋ยพร้อมโค้งคำนับอย่างนอบน้อมหลังจากเดินเข้ามาหาเขา

เกาฉี่เจี๋ยมองเฉินผิงหัวจรดเท้าและพูดอย่างเหยียดหยาม “นายคือคนที่แอบช่วยชีวิตหว่ากังอย่างนั้นหรือ?”

“คุณคิดว่าไงล่ะ?” เฉินผิงไม่ยอมรับหรือปฏิเสธ เพียงแต่บอกให้เกาฉี่เจี๋ยลองเดา

“ฉันเดาว่าไม่ใช่นาย แค่ผู้บำเพ็ญเพียรที่เป็นกึ่งเซียนระดับสองอย่างนายไม่สามารถช่วยหว่ากัง ได้หรอก ถึงอย่างนั้น ทำไมถึงยังกล้ารับคำท้าทั้งที่นายแข็งแกร่งแค่นั้น? นายไม่กลัวตายหรือไง?”

เกาฉี่เจี๋ยรู้สึกงุนงง โดยไม่เข้าใจว่าทำไมเฉินผิงถึงกล้าขึ้นมาบนสนามประลองด้วยระดับพลังที่ต่ำขนาดนี้ ในเมื่อเกาฉี่เจี๋ยได้แสดงความแข็งแกร่งของเขาก่อนหน้านี้ และแม้แต่หว่ากังซึ่งเป็นกึ่งเซียนระดับสามยังต้านไว้ไม่อยู่ แล้วเหตุใดเฉินผิงซึ่งเป็นกึ่งเซียนระดับสองถึงมีความกล้าที่จะก้าวออกมา?

“ผมกลัวตาย แต่ผมจนเกินไป ก็เลยอยากจะหาเงินบ้าง” เฉินผิงพูดด้วยรอยยิ้มจางๆ

“ฮ่า! ช่างน่าขันเหลือเกินที่นายมาหาเงินที่สนามประลองนี้ด้วยพลังระดับต่ำ คิดเหรอว่านายจะสามารถชนะฉันและเอาเดิมพันไปได้?” เกาฉี่เจี๋ยรู้สึกขบขันเฉินผิง