หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2799

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เกาฉี่เจี๋ยหัวเราะเยาะเย้ย เขาก็ตกตะลึง และแม้แต่รอยยิ้มบนใบหน้าของเขายังกระตุก

เกล็ดน้ำแข็งที่แผ่ขยายอย่างรวดเร็วหยุดกะทันหันเมื่อถึงเท้าของเฉินผิง ไม่เคลื่อนไปข้างหน้าแม้แต่นิ้วเดียว

ราวกับว่าเกล็ดน้ำแข็งหวาดกลัวเฉินผิงและไม่กล้าไปต่อ

“เป็นไปได้ยังไง?” เกาฉี่เจี๋ยขมวดคิ้ว

จากนั้นเขาก็ส่งเสียงตะโกนออกมา หมอกหนาวเย็นจำนวนมากพุ่งออกมาจากเท้าของเขาขณะที่เขากระทืบสนามประลองอย่างแรง

หมอกเย็นปกคลุมทั่วทั้งสนามประลอง และเกล็ดน้ำแข็งก็เริ่มกระจายไปทั่วสนามอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม เกล็ดน้ำแข็งกลับหลบเลี่ยงเฉินผิง ทำให้พื้นที่ทั้งหมดปกคลุมไปด้วยน้ำแข็ง

พื้นที่ภายในรัศมีหนึ่งเมตรที่เฉินผิงยืนอยู่ไม่มีเกล็ดน้ำแข็งเลย

เกาฉี่เจี๋ยจ้องมองภาพที่น่าเหลือเชื่อตรงหน้าเขา รู้สึกสับสนอย่างยิ่ง

“เวรเอ้ย! เกิดบ้าอะไรขึ้น? แต่ช่างเถอะ แค่กักนายไว้ในระยะหนึ่งเมตรก็เพียงพอแล้ว”

เกาฉี่เจี๋ยกระโดดขึ้นและเตะไปที่เฉินผิง

หมอกอันหนาวเย็นขนาดมหาศาลลอยไปทางเฉินผิง

เฉินผิงยิ้มอย่างเย้ยหยัน เขาเคลื่อนไหวในพริบตาและไปจากจุดที่เขายืนอยู่ในทันที

ครั้งนี้เกาฉี่เจี๋ยจึงเตะพลาดอีกครั้ง

เขาอดไม่ได้ที่จะมองไปที่เฉินผิง แต่กลับพบว่าเกล็ดน้ำแข็งตรงที่อีกฝ่ายยืนอยู่ในตอนนี้ได้หายไปแล้วเช่นกัน

ไม่ว่าเฉินผิงจะไปที่ไหน เกล็ดน้ำแข็งก็จะหายไป เหตุการณ์ดังกล่าวทำให้เกาฉี่เจี๋ยรู้สึกงุนงงเป็นอย่างมาก

“ดูเหมือนว่าน้ำแข็งของคุณจะทำให้ผมกลัวได้นิดหน่อย” เฉินผิงล้อเลียนเกาฉี่เจี๋ย

“บ้าเอ้ย! เป็นไปไม่ได้!” เกาฉี่เจี๋ยกัดฟันและโจมตีเฉินผิงอีกครั้ง

เฉินผิงเพียงแค่หลบหลีก และเขาก็ทำแบบนั้นด้วยท่าทางกระเสือกกระสนอย่างที่สุดทุกๆ ครั้ง จงใจทำให้เหมือนกับว่าเขาหลบการโจมตีได้อย่างฉิวเฉียด

ในทางกลับกัน มันทำให้เกาฉี่เจี๋ยโจมตีรัวยิ่งกว่าเดิม

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน