หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2799

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เกาฉี่เจี๋ยหัวเราะเยาะเย้ย เขาก็ตกตะลึง และแม้แต่รอยยิ้มบนใบหน้าของเขายังกระตุก

เกล็ดน้ำแข็งที่แผ่ขยายอย่างรวดเร็วหยุดกะทันหันเมื่อถึงเท้าของเฉินผิง ไม่เคลื่อนไปข้างหน้าแม้แต่นิ้วเดียว

ราวกับว่าเกล็ดน้ำแข็งหวาดกลัวเฉินผิงและไม่กล้าไปต่อ

“เป็นไปได้ยังไง?” เกาฉี่เจี๋ยขมวดคิ้ว

จากนั้นเขาก็ส่งเสียงตะโกนออกมา หมอกหนาวเย็นจำนวนมากพุ่งออกมาจากเท้าของเขาขณะที่เขากระทืบสนามประลองอย่างแรง

หมอกเย็นปกคลุมทั่วทั้งสนามประลอง และเกล็ดน้ำแข็งก็เริ่มกระจายไปทั่วสนามอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม เกล็ดน้ำแข็งกลับหลบเลี่ยงเฉินผิง ทำให้พื้นที่ทั้งหมดปกคลุมไปด้วยน้ำแข็ง

พื้นที่ภายในรัศมีหนึ่งเมตรที่เฉินผิงยืนอยู่ไม่มีเกล็ดน้ำแข็งเลย

เกาฉี่เจี๋ยจ้องมองภาพที่น่าเหลือเชื่อตรงหน้าเขา รู้สึกสับสนอย่างยิ่ง

“เวรเอ้ย! เกิดบ้าอะไรขึ้น? แต่ช่างเถอะ แค่กักนายไว้ในระยะหนึ่งเมตรก็เพียงพอแล้ว”

เกาฉี่เจี๋ยกระโดดขึ้นและเตะไปที่เฉินผิง

หมอกอันหนาวเย็นขนาดมหาศาลลอยไปทางเฉินผิง

เฉินผิงยิ้มอย่างเย้ยหยัน เขาเคลื่อนไหวในพริบตาและไปจากจุดที่เขายืนอยู่ในทันที

ครั้งนี้เกาฉี่เจี๋ยจึงเตะพลาดอีกครั้ง

เขาอดไม่ได้ที่จะมองไปที่เฉินผิง แต่กลับพบว่าเกล็ดน้ำแข็งตรงที่อีกฝ่ายยืนอยู่ในตอนนี้ได้หายไปแล้วเช่นกัน

ไม่ว่าเฉินผิงจะไปที่ไหน เกล็ดน้ำแข็งก็จะหายไป เหตุการณ์ดังกล่าวทำให้เกาฉี่เจี๋ยรู้สึกงุนงงเป็นอย่างมาก

“ดูเหมือนว่าน้ำแข็งของคุณจะทำให้ผมกลัวได้นิดหน่อย” เฉินผิงล้อเลียนเกาฉี่เจี๋ย

“บ้าเอ้ย! เป็นไปไม่ได้!” เกาฉี่เจี๋ยกัดฟันและโจมตีเฉินผิงอีกครั้ง

เฉินผิงเพียงแค่หลบหลีก และเขาก็ทำแบบนั้นด้วยท่าทางกระเสือกกระสนอย่างที่สุดทุกๆ ครั้ง จงใจทำให้เหมือนกับว่าเขาหลบการโจมตีได้อย่างฉิวเฉียด

ในทางกลับกัน มันทำให้เกาฉี่เจี๋ยโจมตีรัวยิ่งกว่าเดิม

เฉินผิงเคลื่อนไหวแบบเดิม หักเหร่างกายเพื่อหลบการโจมตีของเกาฉี่เจี๋ย

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เฉินผิงเบี่ยงตัวหลบไม่ทันไร เกาฉี่เจี๋ยก็ทิ่มฝ่ามือซึ่งแต่เดิมซุกไว้ที่ด้านหลังใส่เฉินผิง

รัศมีเย็นจัดสองสายพุ่งเข้าหาเฉินผิง

แม้แต่อากาศโดยรอบก็กลายเป็นน้ำแข็งในทันที และมีเกล็ดหิมะสีขาวลอยอยู่ในอากาศ

เฉินผิงไม่อาจหลบได้ทัน จึงถูกกระแสรัศมีเย็นทั้งสองสายโจมตีและถูกแช่แข็ง

เกาฉี่เจี๋ยแสยะเมื่อเห็นเฉินผิงถูกแช่แข็ง “ฮ่าๆๆ! ทีนี้มาดูกันว่านายจะหลบยังไง”

เมื่อเห็นเกาฉี่เจี๋ยใช้มือของเขา หลิ่วหรูเยี่ยนก็ตะคอกทันที “ไอ้คนโกหก! แกบอกว่าแกจะไม่ใช้มือ ไม่อย่างนั้นก็จะถือว่าแกแพ้”

“ใช่ ในเมื่อเป็นการประลองคุณก็ควรทำตามกฎ จะมาฝ่าฝืนกฎที่คุณตั้งเองไว้ได้ยังไง?” ผู้อาวุโสสามก็โกรธมากเช่นกัน

“ฮึ! ในการต่อสู้ทุกอย่างล้วนยุติธรรม! ช่างไม่รู้อะไรเลย ไม่ว่ายังไงก็ตาม ตอนนี้ชัยชนะเป็นของฉัน!” เกาฉี่เจี๋ยไม่สะทกสะท้านกับคำกล่าวหาของหลิ่วหรูเยี่ยนและผู้อาวุโสสาม

แม้ว่าเกาฉี่เจี๋ยจะตั้งกฎไว้ว่าเขาจะไม่ใช้มือ แต่ตอนนี้เขากลับปฏิเสธ ทั้งหมดนี้ก็เพื่อชัยชนะ