หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2800

ขณะที่รู้สึกโมโห หลิ่วหรูเยี่ยนและผู้อาวุโสสามก็รู้สึกเป็นห่วงเฉินผิง

แม้ว่าเฉินผิงจะแข็งแกร่งและไม่เกรงกลัวผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียนระดับห้า แต่ตอนนี้เขายังคงถูกแช่แข็ง เกาฉี่เจี๋ยเพียงแค่แตะเบาๆ เขาก็จะแตกเป็นเสี่ยง

“ใครบอกว่าชัยชนะเป็นของคุณ? ดีใจเร็วไปหรือเปล่า?”

เสียงของเฉินผิงค่อยๆ ดังขึ้น

เกาฉี่เจี๋ยที่ตกตะลึงรีบหันไปมองเฉินผิง เมื่อเห็นว่าเฉินผิงยังคงแข็งทื่ออยู่ในก้อนน้ำแข็ง เขาจึงถามด้วยความสงสัย “นี่นายพูดได้ยังไงทั้งที่โดนแช่อยู่ในน้ำแข็ง?”

เกาฉี่เจี๋ยโน้มตัวเข้ามามองใกล้ๆ เพราะเขาอยากรู้ว่าเฉินผิงพูดได้ยังไง

“ไม่ใช่แค่พูดได้ แต่ผมยังสามารถเอาชนะคุณได้ด้วย”

น้ำแข็งที่ห่อหุ้มเฉินผิงละลายในทันที และฝ่ามือก็ฟาดออกมา

เกาฉี่เจี๋ยซึ่งยืนอยู่ตรงหน้าเฉินผิงเพื่อมองดูเขาไม่คาดคิดว่าน้ำแข็งจะหายไปในทันที ไม่เห็นฝ่ามือที่แกว่งไกวของเฉินผิงที่กำลังมาเช่นกัน ในใจเขาไม่ได้คิดระแวดระวังแม้แต่น้อย

เผียะ!

แรงตบอันทรงพลังทำให้เกาฉี่เจี๋ยลอยขึ้นไปในอากาศ ก่อนที่เขาจะตกลงไปที่ด้านล่างสนามประลองด้วยเสียงดังกึกก้อง

หลังจากดิ้นรนลุกขึ้นยืน เกาฉี่เจี๋ยก็จ้องมองเฉินผิง ใบหน้าของเขาบวมเป่งไปหมด

ฟันของเขาสองสามซี่หล่นลงไปที่กองเลือดที่เขากระอักออกมา

“บัดซบ ฉันจะฆ่าแก...”

พอเห็นว่าฟันตัวเองร่วง เกาฉี่เจี๋ยก็โกรธแค้น ทำให้เขารู้สึกอยากจะพุ่งขึ้นไปบนสนามประลองเพื่อฉีกเฉินผิงให้เป็นชิ้นๆ

“บังอาจ! คุณแพ้ไปแล้วนับแต่ตอนที่คุณกระเด็นออกนอกสนาม คุณกล้ากลับเข้าไปในนั้นได้ยังไง? คิดจะก่อเรื่องในเมืองเจียหลิงงั้นหรือ?” ทหารยามที่อยู่รอบสนามประลองเอ่ยปากเตือน พวกเขากรูไปข้างหน้าพร้อมกับอาวุธที่เล็งไปที่เกาฉี่เจี๋ย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน