“ระวังคำพูดหน่อย ถ้าคุณเฉินไม่ช่วยฉันไว้ ฉันก็คงต้องทนทุกข์ด้วยน้ำมือของผู้ใช้วิชามาร รีบขอโทษคุณเฉินเดี๋ยวนี้!” สั่วซิงเยว่ตะโกนใส่จูจู
จูจูมีสีหน้าเศร้าใจ กระนั้นเฉินผิงก็พูดอย่างใจกว้าง “คุณสั่ว อย่าโกรธไปเลย ระดับพลังของผมต่ำกว่าของลูกศิษย์คุณจริงๆ”
สั่วซิงเยว่รีบตอบอย่างกระอักกระอ่วน “คุณเฉิน โปรดหยุดถ่อมตัวได้แล้ว ขนาดผมยังไม่ใช่คู่มือของคุณ เกรงว่าลูกศิษย์ของผมคงไม่อาจรับการโจมตีของคุณได้แม้แต่ฝ่ามือเดียว!”
จูจูที่ยืนอยู่ข้างๆ ไม่พอใจที่ได้ยินสั่วซิงเยว่ดูแคลนเธอ ถึงกระนั้นเธอก็ไม่กล้าพูดอะไร
“คุณสั่ว ชมกันเกินไปแล้ว” เฉินผิงยิ้มน้อยๆ
“คุณเฉิน นั่งลงเถอะ” สั่วซิงเยว่โบกมือให้เฉินผิงและยี่เหอนั่ง จากนั้นก็พูดกับจูจูว่า “จูจู ไปชงชามาสักหม้อ”
เธอจากไปอย่างไม่เต็มใจ อันที่จริงสั่วซิงเยว่จงใจให้เธอออกไป เพราะเขารู้ว่าเฉินผิงคงมีเรื่องจะคุยกับเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...