หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2818

“จูจู ยังไม่ออกมาอีกงั้นเหรอ?” หลังจากเฉินผิงก้าวออกมานอกห้องกลั่นยา เขาก็ร้องตะโกนเมื่อรู้ว่าจูจูยังอยู่ข้างใน

“เลิกแหกปากได้แล้ว ฉันมาแล้วๆ” จูจูกล่าวพลางมองเมิ่งเหอ

ในที่สุดเธอก็ก้าวออกมาจากห้องกลั่นยา

จูจูรู้ว่าขืนเธอไม่ตามเฉินผิงกลับไปล่ะก็ เธอคงถูกสั่วซิงเยว่ลงโทษเป็นแน่

“จูจู เธออยู่ต่ออีกสักหน่อยไม่ได้เหรอ? ฉันก็แค่อยากใช้เวลาอยู่กับเธอให้มากขึ้นเท่านั้นเอง” เมิ่งเหอกล่าวขึ้น

เสียงที่เต็มไปด้วยแววเว้าวอนของเขาทำให้จูจูหยุดเดิน ทันใดนั้นเขาก็เอื้อมมือมากุมมือเธอเอาไว้

“พี่เมิ่ง ฉันก็ไม่อยากไปเหมือนกัน แต่ถ้าฉันไม่กลับไปล่ะก็อาจารย์ของฉันจะต้องลงโทษฉันแน่ๆ เลย” จูจูเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าลำบากใจ

“จูจู ฉันไม่เจอเธอมาตั้งหลายวันรู้ไหมว่าฉันคิดถึงเธอมากขนาดไหน?” เมิ่งเหอกล่าวด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง “เธออยู่กับฉันต่ออีกหน่อยไม่ได้เหรอ?”

เมื่อจูจูเห็นสายตาวิงวอนของเมิ่งเหอก็รู้สึกใจละลาย เธอผงกศีรษะพลางกล่าวว่า “ก็ได้ ฉันจะอยู่กับพี่อีกสักหน่อยก็แล้วกัน”

เมิ่งเหอสีหน้าเปล่งประกาย ความสุขโอบล้อมตัวเขาพลางจับมือของจูจูเอาไว้ราวกับเกรงว่าเธออาจจะหายไป

“เฉินผิง คุณกลับไปก่อนเถอะ ฉันจะอยู่ต่ออีกสักหน่อย” จูจูกล่าวขึ้นมา

เฉินผิงเพียงแค่เหลือบมองจูจูก่อนที่จะหันหลังเดินจากไป

เขารู้ว่าเมิ่งเหอไม่ได้รู้สึกอะไรกับจูจู เมิ่งเหอก็แค่เล่นสนุกกับเธอเท่านั้น แต่จูจูกลับไม่รู้ตัวและยังคงถูกเมิ่งเหอหลอกลวงต่อไป

ส่วนสาเหตุที่ทำให้เมิ่งเหอทำเช่นนี้ เฉินผิงไม่รู้และไม่อยากจะรู้ด้วย

ถ้าหากจูจูจะโดนหลอกก็ไม่เกี่ยวอะไรกับตน เขาแค่มั่นใจว่าผู้หญิงของตัวเองภักดีกับเขาก็พอ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน