“จูจู เธอบอกว่าจะทำทุกอย่างเพื่อฉันไม่ใช่หรือไง?” เมิ่งเหอเอ่ยถาม
“ตะ แต่เรื่องนี้ฉันทำไม่ได้ ถ้าหากฉันทำลงไปจริงๆ ล่ะก็ฉันย่อมไม่สามารถอยู่ที่สำนักประตูตันหยางต่อไปได้แน่ๆ”
“ไม่ต้องห่วงหรอก จูจู,” เมิ่งเหอกล่าวขึ้น “หลังจากฉันชนะเลิศในงานสมาคมนักกลั่นยาแล้ว ฉันจะพาเธอไปไกลแสนไกล เธอก็จะเป็นอิสระและไม่จำเป็นต้องกลับมาที่สำนักประตูตันหยางอีกต่อไป พอนึกว่าพวกเราจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไป เธอให้กำเนิดลูกๆ ของเราและพวกเราก็ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุข ฟังดูไม่วิเศษไปเลยหรอกหรือ?”
เขาก้าวเข้ามาคว้าไหล่ของจูจู
“ตะ แต่... ฉันยัง...”
เสียงของจูจูติดขัดอยู่ในลำคอ
ก่อนที่เธอจะทันได้พูดอะไรต่อไป เมิ่งเหอก็จุมพิตเธออย่างดุเดือด
จุมพิตอันกะทันหันทำให้จูจูถึงกับหัวหมุน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...