หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2820
สั่วซิงเยว่สงบสติอารมณ์แล้วถามว่า “คุณเฉิน อย่ามัวแต่คุยเรื่องของมันเลย การทดสอบของคุณเป็นยังไงบ้างล่ะ?”
“ผมผ่านการทดสอบแล้วครับ” เฉินผิงตอบ
“คุณอยู่ระดับไหนงั้นรึ? ใช่ระดับสูงสุดขั้นสามหรือเปล่า?” สั่วซิงเยว่ถาม
“ระดับสูงสุดขั้นห้าต่างหากล่ะครับ” เฉินผิงกล่าวพลางหัวเราะ
“ระดับสูงสุดขั้นห้างั้นรึ?” เมื่อสั่วซิงเยว่ได้ยินเช่นนั้นก็ตะลึงงัน เขาเป็นนักกลั่นยาในระดับเดียวกับฉันเลย!
ทุกคนรู้ว่าเฉินผิงแข็งแกร่งมากขนาดไหน แต่ไม่คาดคิดว่าทักษะวิชาการกลั่นยาของเขาก็แข็งแกร่งพอๆ กัน เขาช่างมีความสามารถรอบด้านจริงๆ!
“ผู้อาวุโสสั่ว คุณคิดยังไงเรื่องพิษในร่างสหายของผมครับ?” เฉินผิงไต่ถาม
สั่วซิงเยว่ตั้งสติแล้วเอ่ยขึ้นด้วยความสำนึกผิดว่า “หลังจากตรวจดูอย่างละเอียดแล้ว พวกเราก็ยังไม่พบวิธีรักษาเลย ผมต้องขอโทษเรื่องนั้นด้วย...”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...