หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2822

“ราชายี่เหอ? ฉันไม่คาดคิดว่าจะได้พบแกที่นี่! ฉันก็สงสัยอยู่ว่าใครมันขโมยผลอสนีสวรรค์ของฉันไป ที่แท้ก็เป็นแกหนุนหลังมันนี่เอง ไอ้เด็กบ้านี่อยู่แค่ระดับกึ่งเซียนขั้นสอง ต่อให้พลังของมันจะเพิ่มอีกหลายระดับขั้น มันก็ยังเก็บเกี่ยวผลอสนีสวรรค์ของฉันไม่ได้หรอก ดังนั้นย่อมเป็นแกที่เอาผลอสนีสวรรค์ของฉันไปสินะ!” พญาเหยี่ยวอัสนีโมโหจนหน้าตาแดงก่ำ ดวงตาของเขาแผ่เจตจำนงสังหารที่ชวนให้เฉินผิงกับราชายี่เหอกระดูกสันหลังเย็นวาบ

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับพญาเหยี่ยวอัสนี เฉินผิงก็สัมผัสได้ถึงวี่แววความหวาดกลัวที่กำลังคืบคลานเข้าสู่จิตใจ

แต่ดูเหมือนพญาเหยี่ยวอัสนียังไม่ทราบว่าพลังของราชายี่เหอ

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ตอนนี้พวกเขาก็สามารถหลอกลวงพญาเหยี่ยวอัสนีได้

อย่างไรเสีย พลังแต่เดิมของราชายี่เหอก็เทียบเท่าได้กับพลังของพญาเหยี่ยวอัสนี

เฉินผิงเหลือบมองราชายี่เหอพร้อมส่งสายตาเปี่ยมความหมายให้แก่ฝ่ายหลัง ราชายี่เหอพลันเข้าใจเจตนาของเฉินผิงทันที เขาแสร้งทำเป็นเมินเฉยแล้วตะโกนใส่พญาเหยี่ยวอัสนีว่า “พญาเหยี่ยวอัสนี ฉันแค่เอาผลอสนีสวรรค์ของแกมาสามลูกเองนะ ต้องโกรธขนาดนั้นเลยเชียวเหรอ? ต้นอสนีสวรรค์ของแกมีผลตั้งสิบลูกแล้วฉันก็เอาไปแค่สามลูกแทนที่จะเอาไปหมด ฉันค่อนข้างเห็นอกเห็นใจมากแล้วนะ!”

“ราชายี่เหอ แกมันไร้ยางอาย! กล้าดียังไงถึงได้ทำแบบนั้นหลังจากขโมยผลอสนีสวรรค์ของฉันไป? แกเชื่อไหมว่าฉันจะถล่มนครแห่งจักรวรรดิอสูรของแกให้ราบเป็นหน้ากลอง?” พญาเหยี่ยวอัสนีคำราม

“เลิกคุญโวโอ้อวดได้แล้วน่า พญาเหยี่ยวอัสนี ถ้าหากแกทำแบบนั้นได้จะต้องรอมาจนถึงป่านนี้งั้นรึ? ฉันจะบอกข่าวเรื่องหนึ่งให้แกรู้เอาไว้ บุตรสาวของฉันกำลังจะแต่งงานกับบุตรชายของลี่หวัง เมื่อพวกเราทั้งสองตระกูลเกี่ยวดองกัน แกคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นเล่า?” ราชายี่เหอกล่าวพลางแสยะยิ้ม

หลังจากพญาเหยี่ยวอัสนีได้ยินเช่นนั้นก็พลันมีสีหน้าที่เต็มไปด้วยความวิตกกังวล เขาเจตนามองมาที่ราชายี่เหอพร้อมกล้ามเนื้อใบหน้าที่กระตุกริกๆ

“พวกแกทั้งสองตระกูลคงไม่ได้ร่วมมือกันมาจัดการฉันหรอกใช่ไหม?” พญาเหยี่ยวอัสนีไต่ถาม

“ทำไมแกถึงไม่ลองทายดูล่ะ?” ราชายี่เหอฉีกยิ้มกว้าง

พญาเหยี่ยวอัสนีกลับไม่ตอบ ไม่จำเป็นต้องเดาเลย ถ้าหากนครแห่งจักรวรรดิอสูรร่วมมือกับนครหมิงลี่ พวกเขาย่อมร่วมมือกันพุ่งเป้ามาที่ข้าเป็นแน่!

พลังของราชายี่เหอสร้างความหวาดกลัวให้แก่พญาเหยี่ยวอัสนี ทำให้ฝ่ายหลังเอ่ยขึ้นมาครั้งหนึ่งว่า “ราชายี่เหอ ฉันหวังว่าแกจะรักษาคำพูด นึกเสียว่าผลอสนีสวรรค์ทั้งสามลูกเป็นของขวัญจากฉันก็แล้วกัน”

เมื่อพญาเหยี่ยวอัสนีพูดจบก็หันหลังเดินจากไป

เมื่อเห็นพญาเหยี่ยวอัสนีจากไปแล้ว ราชายี่เหอก็พลันถอนหายใจยืดยาวด้วยความโล่งอก ถ้าหากพญาเหยี่ยวอัสนีรู้ว่าพลังของเขาถูกกดเอาไว้ คงได้เกิดปัญหาแน่

แต่ขณะที่ราชายี่เหอถอนหายใจด้วยความโล่งอกอยู่นั้น สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที

กว่าราชายี่เหอจะทันรู้ตัว พญาเหยี่ยวอัสนีก็ปรากฎตัวขึ้นกลางอากาศอีกครั้งพลางถลึงตามองราชายี่เหอแล้วพูดว่า “ราชายี่เหอ พลังของแกถูกกดเอาไว้ แต่แกยังกล้าหลอกลวงฉันได้! แกมันรนหาที่ตาย!”