เมื่อเฉินผิงได้ยินกฎ ในที่สุดเขาก็เข้าใจสาเหตุที่กำหนดให้บรรดาผู้เข้าแข่งขันในงานสมาคมนักกลั่นยาอย่างน้อยๆ ต้องเป็นนักกลั่นยาระดับสูงสุดขั้นสาม
เมื่อเสียงเคาะระฆังดังขึ้น บรรดานักกลั่นยาเกือบร้อยคนในเวทีก็เริ่มกลั่นยาทันที
สมุนไพรและเตากลั่นยาที่จัดเตรียมให้เหมือนกันทั้งหมดซึ่งหมายความว่าทุกคนอยู่ ณ จุดเริ่มต้นเดียวกัน
ยามนี้ความเร็วในการกลั่นยาขึ้นอยู่กับความสามารถในการกลั่นยาของแต่ละคนแล้ว
ไม่นานเปลวเพลิงที่ลุกโชนก็พกพากลิ่นหอมของสมุนไพรซึ่งแผ่ไปทั่วทุกสารทิศ
เมิ่งเหอยังคงสงบนิ่งและเอาแต่จับตามองทุกความเคลื่อนไหวของเฉินผิง
อย่างไรเสียการติดยี่สิบลำดับแรกก็เพียงพอให้เลื่อนระดับขั้นได้ โดยไม่จำเป็นต้องคว้าตำแหน่งชนะเลิศก็ได้
เมิ่งเหอคอยจับสังเกตเฉินผิง เพราะสงสัยว่าพิษจะส่งผลต่อทักษะวิชาการกลั่นยาของเฉินผิงหรือไม่
เฉินผิงเองก็พบว่าเมิ่งเหอแอบมองเขาอยู่ ดังนั้นเขาจึงหย่อนสมุนไพรลงไปในเตากลั่นยาแล้วเริ่มต้นการกลั่นของตนเองอย่างสงบนิ่ง
เมื่อเขาเริ่มลงมือก็จงใจแสร้งทำทีเป็นทุรนทุรายเพราะอะไรสักอย่าง กระทั่งเหงื่อกาฬเริ่มผุดซึมหน้าผาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...