ด้วยเหตุนี้ สามจอมโจรจึงนำเฉินผิงและหลิ่วหรูเยี่ยนออกตามหาหว่าเต๋อ
ไม่นานนัก พวกเขาก็มาถึงลานของบ้านหลังหนึ่งที่ค่อนข้างเงียบสงบ แม้ว่ามันจะมีขนาดไม่ใหญ่มากนัก แต่ก็มีคนสองคนคอยคุ้มกันอยู่ที่ทางเข้า
เมื่อกลุ่มของเฉินผิงเข้ามาใกล้ พวกเขาถูกห้ามไว้และถามคำถาม "พวกนายมาทำอะไรที่นี่?"
“ท่านครับ เรามาที่นี่เพื่อซื้อแผนที่สมบัติครับ” เหล่าต้าตอบพร้อมก้าวเท้าออกมา
“มาที่นี่เพราะแผนที่งั้นเหรอ?” ผู้คุมตรวจสอบเฉินผิงและสหายของเขาอย่างละเอียด จากนั้นก็พูดว่า “ค่าเข้าชมแผนที่คือสิบล้านเหรียญวิญญาณ เคยได้ยินกฎนี้มั้ย?”
"ได้ครับๆ" เหล่าต้าพยักหน้ารัวก่อนจะหันไปหาเฉินผิง
เฉินผิงไม่มีเหรียญวิญญาณติดตัว ดังนั้นเขาจึงมองไปที่หลิ่วหรูเยี่ยน เหรียญวิญญาณทั้งหมดที่เขาชนะในการประลองได้ถูกมอบให้กับหว่ากังไปแล้ว
หลิ่วหรูเยี่ยนมอบเหรียญวิญญาณจำนวนสิบล้านเหรียญที่ต้องการให้กับผู้คุม จากนั้นพวกเขาก็โบกมือและพูดว่า “พวกคุณเข้าไปได้”
ด้วยเหตุนี้ เฉินผิงและคนอื่นๆ จึงสามารถเข้าไปได้
หลังจากเดินเพียงไม่กี่ก้าว พวกเขาก็มาถึงห้องนั่งเล่นห้องหนึ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...