หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2845

ด้วยเหตุนี้ สามจอมโจรจึงนำเฉินผิงและหลิ่วหรูเยี่ยนออกตามหาหว่าเต๋อ

ไม่นานนัก พวกเขาก็มาถึงลานของบ้านหลังหนึ่งที่ค่อนข้างเงียบสงบ แม้ว่ามันจะมีขนาดไม่ใหญ่มากนัก แต่ก็มีคนสองคนคอยคุ้มกันอยู่ที่ทางเข้า

เมื่อกลุ่มของเฉินผิงเข้ามาใกล้ พวกเขาถูกห้ามไว้และถามคำถาม "พวกนายมาทำอะไรที่นี่?"

“ท่านครับ เรามาที่นี่เพื่อซื้อแผนที่สมบัติครับ” เหล่าต้าตอบพร้อมก้าวเท้าออกมา

“มาที่นี่เพราะแผนที่งั้นเหรอ?” ผู้คุมตรวจสอบเฉินผิงและสหายของเขาอย่างละเอียด จากนั้นก็พูดว่า “ค่าเข้าชมแผนที่คือสิบล้านเหรียญวิญญาณ เคยได้ยินกฎนี้มั้ย?”

"ได้ครับๆ" เหล่าต้าพยักหน้ารัวก่อนจะหันไปหาเฉินผิง

เฉินผิงไม่มีเหรียญวิญญาณติดตัว ดังนั้นเขาจึงมองไปที่หลิ่วหรูเยี่ยน เหรียญวิญญาณทั้งหมดที่เขาชนะในการประลองได้ถูกมอบให้กับหว่ากังไปแล้ว

หลิ่วหรูเยี่ยนมอบเหรียญวิญญาณจำนวนสิบล้านเหรียญที่ต้องการให้กับผู้คุม จากนั้นพวกเขาก็โบกมือและพูดว่า “พวกคุณเข้าไปได้”

ด้วยเหตุนี้ เฉินผิงและคนอื่นๆ จึงสามารถเข้าไปได้

หลังจากเดินเพียงไม่กี่ก้าว พวกเขาก็มาถึงห้องนั่งเล่นห้องหนึ่ง

เมื่อเข้าไปก็พบว่ามีคนอื่นอยู่ที่นั่นด้วย

เป็นชายสองคนและหญิงหนึ่งคนกำลังเดินไปมารอบๆ ห้อง ท่าทางของพวกเขาดูไม่ค่อยคุ้นเคยกันสักเท่าไหร่

เมื่อพวกเขาสังเกตเห็นกลุ่มของเฉินผิง ทั้งสามคนก็รวมกลุ่มเช่นกัน

เมื่อประเมินแล้วว่าเฉินผิงและกลุ่มของเขามีระดับพลังยุทธ์ที่ค่อนข้างต่ำ พวกเขาจึงถูกมองว่าไม่สำคัญในทันที

ขณะเดียวกัน เฉินผิงมองไปที่คนทั้งสาม ซึ่งพวกเขาล้วนเป็นผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับกึ่งเซียนขั้นที่ห้า นั่นคือระดับที่มีความสำคัญเป็นอย่างมากในสำนักทั่วไป

เมื่อไม่สัมผัสถึงรัศมีใดๆ ที่เกี่ยวข้องกับการผู้ฝึกบำเพ็ญกายาบรรพกาลจากพวกเขาทั้งสาม เฉินผิงก็สันนิษฐานได้ทันทีว่าพวกเขาไม่ใช่หว่าเต๋อ แต่พวกเขาคงมาที่นี่เพื่อมาซื้อแผนที่สมบัติเช่นกัน

กลุ่มของเฉินผิงหาจุดหนึ่งเพื่อรวมตัวและรอคอยการมาถึงของหว่าเต๋ออย่างอดทน

หลังจากนั้นไม่นาน ก็มีคนอีกสองคนเดินเข้ามา ทั้งสองดูมีความมั่นใจในตนเอง พวกเขามาพร้อมกับดาบขนาดใหญ่และสวมชุดที่เหมือนกัน พวกเขาทั้งสองดูเหมือนจะเป็นศิษย์ร่วมสำนักกัน

การบรรลุถึงระดับดังกล่าวด้วยอายุเพียงเท่านี้นับเป็นความน่าทึ่งอย่างแท้จริง

“เฉินผิง แกก็มาที่นี่ด้วยงั้นเหรอ?”

ฉีเถี่ยเฉาขมวดคิ้วทันทีที่เห็นเฉินผิงและพรรคพวก

"คุณฉี คุณรู้จักคนคนนี้ด้วยงั้นเหรอ?” จี้อวิ๋นถามฉีเถี่ยเฉา

"คุณจี้ครับ ผู้ชายคนนี้คือคนที่แอบปล่อยมังกรอี้หลงทั้งสามตัวของเราไปครับ นอกจากนั้น เขายัง...” ฉีเถี่ยเฉากระซิบที่หูของจี้อวิ๋น

เฉินผิงสามารถคาดเดาหัวข้อการสนทนาของพวกเขาได้อย่างง่ายดาย

“โอ้ เขาเป็นเพียงผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับกึ่งเซียนขั้นที่สอง แต่เขากลับมีความสามารถถึงขนาดนั้นเชียวเหรอ?”

จี้อวิ๋นมองเฉินผิงอย่างพินิจพิเคราะห์ เขาพบว่ามันยากที่จะเชื่อว่าผู้ที่มีระดับกึ่งเซียนขั้นที่สองจะสามารถเก็บผลอัสนีสวรรค์มาได้

"คุณจี้ครับ ไอ้หมอนี้คนนี้มีความสามารถในการต่อสู้ที่เกินระดับของมัน อย่าได้ประมาทมันเชียวนะครับ” ฉีเถี่ยเฉากล่าวแนะนำ