หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2851

"ฉันต้องการหนึ่งอัน" จี้อวิ๋นพูดเป็นคนแรก

เขามาที่นี่ก็เพื่อซื้อแผนที่สมบัติ ดังนั้นเขาจึงไม่คิดที่จะเสียเวลา

จี้อวิ๋นมอบเหรียญวิญญาณหนึ่งร้อยล้านเหรียญอย่างรวดเร็ว และหว่าเต๋อก็มอบกล่องไม้ที่ประดิษฐ์อย่างประณีตให้เขาใบหนึ่ง

แม้ว่าก่อนหน้านี้จะถูกปรับเงินไปหนึ่งร้อยล้านเหรียญวิญญาณ แต่จี้อวิ๋นก็ไม่มีปัญหาในการจะหาเงินมาเพิ่มอีกร้อยล้านเหรียญ ความมั่งคั่งนี้ถือเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงทรัพยากรของสำนักเฟ่ยเทียนได้เป็นอย่างดี

“ฉันก็เอาอันหนึ่งเหมือนกัน...”

"ฉันด้วย..."

บรรดาผู้ที่มาซื้อแผนที่สมบัติต่างก็จ่ายเหรียญของพวกเขาทีละคน

ทว่าพวกเขาแต่ละคนกลับได้รับเพียงกล่องไม้ใบหนึ่งเท่านั้น ไม่มีใครตรวจสอบหรือเปิดดูด้านในว่ากล่องเหล่านี้มีแผนที่ขุมทรัพย์จริงๆ หรือไม่ ซึ่งนั่นแสดงให้เห็นถึงความน่าเชื่อของหว่าเต๋อที่มีต่อพวกเขา

หลังจากได้รับแผนที่สมบัติมาแล้ว ก่อนจะจากไป จี้อวิ๋นก็ขู่เฉินผิงว่า “ไอ้หนู รอก่อนเถอะ! แล้วเราจะได้เห็นดีกัน!”

คนอื่นๆ ต่างก็รับกล่องไม้และจากไปเช่นกัน ขณะที่หยวนเป่ากำลังจะจากไป เขามองเฉินผิงแล้วพูดว่า “เฉินผิง ผมจะทิ้งอุปกรณ์สื่อสารไว้ให้คุณ ถ้าคุณต้องการความช่วยเหลือละก็ติดต่อผมมาได้เลยนะ”

เมื่อทุกคนออกไปแล้ว มีเพียงกลุ่มของเฉินผิงเท่านั้นที่ยังคงอยู่ในห้องนั่งเล่น

หว่าเต๋อหันความสนใจมาที่เฉินผิงและถามว่า “คุณสนใจแผนที่ด้วยมั้ย? ถ้าไม่ก็ออกไปได้เลย”

“แน่นอน ผมต้องการอันหนึ่ง” เฉินผิงตอบ

เฉินผิงมอบเหรียญวิญญาณหนึ่งร้อยล้านเหรียญให้กับหว่าเต๋อ และเขาก็ได้รับกล่องไม้แบบเดียวกันกับคนอื่นๆ

แต่เฉินผิงไม่ลังเลที่จะเปิดกล่องดู ข้างในนั้นมีม้วนกระดาษซึ่งมีแผนที่อยู่และมีการระบุเส้นทางแผนที่โดยละเอียดไว้ด้วย มีเพียงส่วนที่ระบุตำแหน่งที่แน่นอนของสมบัติเท่านั้นที่หายไป

“คุณคิดว่าผมจะกลัวทหารยามพวกนั้นเหรอ?” เฉินผิงยิ้มเยาะก่อนจะเอื้อมมือไปที่หน้ากากของหว่าเต๋อ

หว่าเต๋อตกใจมากพยายามปัดป้องมือของเฉินผิง แต่ก็ไม่อาจเทียบกับความเร็วของเฉินผิงได้ ทันใดนั้นหน้ากากของหว่าเต๋อก็ถูกถอดออก

เมื่อเห็นใบหน้าของหว่าเต๋อหลังถอดหน้ากาก เฉินผิงก็ต้องตกตะลึง เมื่อชายผู้นี้มีใบหน้าที่ละม้ายคล้ายคลึงกับหว่ากังอย่างเห็นได้ชัด โดยมีความแตกต่างเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

“หากคุณไม่ต้องการแผนที่นั่น ผมสามารถคืนเงินให้คุณก็ได้ ทำไมคุณถึงต้องถอดหน้ากากของผมออกด้วย” หว่าเต๋อรีบคว้าหน้ากากของเขาคืนแล้วใส่กลับเข้าไปอีกครั้ง

“คุณกับหว่ากังมีความเกี่ยวข้องอะไรกัน?” เฉินผิงถาม

เมื่อได้ยินชื่อหว่ากัง หว่าเต๋อก็ตัวสั่นอย่างเห็นได้ชัด แต่เขารีบสงบสติอารมณ์และพูดว่า "คุณกำลังพูดเรื่องอะไร? ผมไม่รู้จักใครที่ชื่อหว่ากังทั้งนั้น”

“อย่าโกหกผมเลย คุณกับหว่ากังมีใบหน้าที่แทบจะเหมือนกัน แต่คุณกำลังจะบอกว่าคุณไม่รู้จักเขาอย่างนั้นเหรอ?” สีหน้าของเฉินผิงเริ่มจริงจัง เขาคว้าไหล่ของหว่าเต๋ออีกครั้ง “บอกผมมา คุณได้แผนที่สมบัตินี้มาได้ยังไง และทำไมคุณถึงต้องขายมันด้วย”