เมื่อเป็นเรื่องภายในครอบครัวของหว่ากัง เฉินผิงจึงรู้สึกไม่เหมาะสมที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยว “บ้านน้องชายของคุณอยู่แค่ข้างหน้านี้แล้ว แต่การต่อสู้ในเมืองเจียหลิงนี้เป็นสิ่งต้องห้าม ผมเกรงว่ามันคงจะไม่ใช่เรื่องง่ายเลยหากคุณจะพาตัวเขาไป”
เฉินผิงรู้ดีว่าหว่าเต๋อไม่ยอมกลับไปใช้ชีวิตอย่างยากลำบากที่อุดรวิทูร ตอนนี้เขาได้มีฐานะที่ร่ำรวยแล้ว หากเขากลับไปเขาจะต้องเผชิญกับการลงโทษ ซึ่งเขาย่อมไม่เต็มใจที่จะทำตามอย่างแน่นอน
นอกจากนี้ เฉินผิงยังคิดว่าหว่าเต๋อเลือกที่จะอยู่ในเมืองเจียหลิงต่อไป เนื่องจากเมืองเห่งนี้จะไม่มีใครสามารถพาตัวเขาไปได้โดยการใช้กำลัง ตราบใดที่เขาปฏิเสธที่จะไป
“ถ้าเขาปฏิเสธ ผมก็จะลากเขาไป ต่อให้ผมต้องเสี่ยงชีวิตตัวเองก็ตาม เขาได้ทำเรื่องที่เสื่อมเสียชื่อเสียงและนำความอับอายมาสู่ครอบครัวของผม ผมจะไม่ยอมปล่อยเขาไปง่ายๆ” หว่ากังโกรธจัดและตั้งใจที่จะเอาตัวหว่าเต๋อไปให้ได้
เฉินผิงถอนหายใจเมื่อเห็นท่าทีของหว่ากัง “ถ้าอย่างนั้น ผมก็ควรไปกับคุณด้วย บางทีถ้าผมอยู่ด้วย คุณคงจะพาตัวน้องชายของคุณไปได้ง่ายกว่า”
“ขอบคุณ คุณเฉิน” หว่ากังกล่าวแสดงความขอบคุณ
แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจถึงความหมายของเฉินผิง แต่หว่ากังก็รู้สึกขอบคุณที่เฉินผิงเต็มใจให้ความช่วยเหลือ
เฉินผิงเดินตามหว่ากังกลับเข้าไปที่ลานบ้านของหว่าเต๋ออีกครั้ง เมื่อเห็นหว่ากังปรากฏตัว หว่าเต๋อก็ถึงกับผงะอย่างเห็นได้ชัด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...