หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2863

“คุณเฉิน ถ้าเราเดินทางกันด้วยความเร็วตอนนี้ พวกเราน่าจะไปถึงที่หมายภายในสองสามวันนี้ครับ แต่เราก็ต้องหลีกเหลี่ยงที่จะเผชิญหน้ากับผู้คนโดยเฉพาะผู้ที่มาจากตระกูลเกา ไม่เช่นนั้นทุกอย่างจะยุ่งยากขึ้นครับ” หว่ากังพูดกับเฉินผิง

หลังจากพักผ่อนหนึ่งคืน เฉินผิงกับพรรค์พวกก็เดินทางต่อ เนื่องจากทั้งหมดเป็นผู้บำเพ็ญญาณ หิมะและสภาพอากาศที่เลวร้ายจึงไม่ได้เป็นอุปสรรคขัดขวางการเดินทางของพวกเขา

“เรามาใช้เส้นทางที่ไม่ค่อยมีคนสัญจรเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหากันเถอะ” เฉินผิงแนะนำ

เขาตระหนักดีว่าต้องมีผู้คนมากมายมายังสถานที่แห่งนี้เพื่อค้นหาสมบัติ หากต้องเผชิญหน้ากับศัตรูก็อาจนำไปสู่ปัญหาได้

ระหว่างทาง พวกเขาเจอถ้ำแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นถ้ำที่ซูอวี่ฉีและคนอื่นๆ ได้เข้าไปหลบภัยเมื่อวันก่อน

ขณะที่เขาเดินผ่านถ้ำ จู่ๆ เฉินผิงก็หยุดเดินและมองเข้าไปในถ้ำด้วยความงุนงง

“มีอะไรเหรอเฉินผิง?” หลิ่วหรูเยี่ยนถาม

เฉินผิงไม่ได้ตอบในทันที แต่เขาเดินตรงไปที่ทางเข้าถ้ำแทน

คนที่เหลือในกลุ่มรีบตามไปด้วยความอยากรู้ว่าทำไมเฉินผิงจึงทำเช่นนั้น

เมื่อเข้าไปในถ้ำก็พบกับความว่างเปล่า ไม่มีร่องรอยของสิ่งมีชีวิตใดๆ

"คุณเฉิน คุณกำลังมองหาอะไรอยู่รึเปล่า?” ความอยากรู้อยากเห็นของหว่ากังทำให้เขาเอ่ยขึ้น

“ผมสัมผัสได้ถึงรัศมีที่คุยเคยในนี้ พวกเธอเคยอยู่ที่นี่”

อารมณ์ของเฉินผิงปรากฏชัดบนใบหน้าของเขา

"ใครเหรอ? ใครเคยอยู่ที่นี่?” หลิ่วหรูเยี่ยนถาม

เฉินผิงยังคงนิ่งเงียบ เขาวางมือเบาๆ กับผนังถ้ำ รู้สึกถึงรัศมีที่คุ้นเคยซึ่งเขาไม่ได้สัมผัสมานานแล้ว

น้ำตาเริ่มไหลอาบแก้มเขาโดยไม่รู้ตัว

นับตั้งแต่เขามาถึงอาณาจักรนิรันดร์แห่งนี้ เฉินผิงไม่เคยลืมเรื่องการตามหาซูอวี่ฉีและคนอื่นๆ เลย

ในอาณาจักรอันกว้างใหญ่นี้ การตามหาพวกเธอนั้นไม่ต่างอะไรกับการลงไปงมเข็มในมหาสมุทร