หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2864

เฉินผิงและคนอื่นๆ ออกเดินทางต่อไป ในขณะเดียวกัน จอมโจรทั้งสามก็ไม่พบร่องรอยของซูอวี่ฉีและคนอื่นๆ เลย แม้จะค้นหามาเป็นเวลานานแล้วก็ตาม

และแล้ว...เฉินผิงก็ทำได้เพียงเลือกที่จะพักและรอฟังข่าวจากสามจอมโจร

เพราะไม่ว่าจะแข็งแกร่งแค่ไหน แต่การเดินทางในสภาพแวดล้อมที่เลวร้ายเช่นนี้ก็ผลาญพลังวิญญาณไปมากทีเดียว

ขณะที่พวกเขากำลังพักผ่อน จู่ๆ ร่างหนึ่งก็วิ่งมาจากระยะไกลมุ่งหน้าไปยังทิศทางของพวกเขาด้วยความตื่นตระหนก

เมื่อเฉินผิงและคนอื่นๆ เห็นเช่นนั้น ทุกคนขมวดคิ้วทันที หลังจากนั้นพวกเขาก็ตั้งท่ารับมือ

นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้พบกับบุคคลอื่นหลังจากเข้าสู่ดินแดนอุดรวิฑูร เส้นทางที่หว่ากังเลือกนั้นเงียบสงบมาก แต่พวกเขาก็ยังเจอเข้ากับใครบางคนจนได้

ในเวลาไม่นาน ร่างนั้นก็เข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ จากนั้นเฉินผิงและคนอื่นๆ ก็สังเกตเห็นว่ามีสัตว์อสูรกำลังไล่ล่าบุคคลนั้นอยู่

สัตว์อสูรตัวนั้นใหญ่โตมาก ตัวของมันปกคลุมไปด้วยขนสีขาว ทุกย่างก้าวที่มันเหยียบจะมีน้ำแข็งสองสามก้อนก่อตัวขึ้นบนพื้น

“ระวังนะทุกคน! มันคือหมีน้ำแข็ง!” หว่ากังรีบเตือน

ทันที่หว่ากังเตือน ร่างนั้นก็มาถึงพวกเขาพอดี เมื่อชายที่ถูกล่ารู้ว่ามีเฉินผิงกับพวกอยู่ตรงนั้น เขาก็ดีใจมาก "ช่วยด้วย! ได้โปรดช่วยผมด้วย!”

เฉินผิงจำได้ว่าเขาคือหยวนเป่า ซึ่งเคยเข้ามาแนะนำตัวเองตอนอยู่ที่บ้านของหว่าเต๋อ

ทันใดนั้น ร่างกำยำของหยวนเป่าก็ถูกปกคลุมไปด้วยน้ำค้างแข็ง และเขาก็ตะโกนขอความช่วยเหลือจากเฉินผิงอยู่ไม่ขาดปาก

เขาคือผู้ฝึกบำเพ็ญญาณกึ่งเซียนขั้นที่ห้า และหมีน้ำแข็งที่ไล่หลังเขามาก็อยู่ในระดับเดียวกัน

แม้จะมีระดับการฝึกฝนที่เท่าเทียมกัน แต่ความสามารถของสัตว์อสูรโดยทั่วไปก็เหนือกว่าความสามารถของมนุษย์

ยิ่งไปกว่านั้น ในดินแดนอุดรวิฑูรนี้ยังเป็นอาณาเขตของหมีน้ำแข็ง หยวนเป่าทำได้เพียงหนีเอาตัวรอด

“ไอ้หมอนี่มันล่อให้หมีน้ำแข็งมาหาเรา!” หว่ากังตะคอกเมื่อเห็นเหตุการณ์พลิกผัน

มันคงเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะจัดการกับหมีน้ำแข็งที่อยู่ระดับกึ่งเซียนขั้นห้า แม้ว่าพวกเขาจะรวมพลังกันสู้ก็ตาม

เขาเพิ่งจะมาถึงระกับกึ่งเซียนขั้นสอง แล้วเขาจะสามารถเอาชนะหมีน้ำแข็งที่เป็นกึ่งเซียนขั้นที่ห้าได้ยังไงอีกอย่างระดับของหมีน้ำแข็งยังแข็งแกร่งขึ้นเมื่อพวกมันอยู่ในเขตดินแดนอุดรวิฑูรแห่งนี้นั่นยิ่งทำให้ช่องว่างระหว่างมันกับมนุษย์ห่างไกลจนยากจะโค่นล้มได้!

ขณะที่เขาพูดอย่างนั้นเขาก็วิ่งไปออกด้านข้าง

แต่พอก้าวไปได้เพียงสองก้าวเจ้าหมีน้ำแข็งตัวใหญ่ยักษ์ก็พุ่งเข้าใส่เขาพร้อมเสียงคำราม

หยวนเป่าหน้าซีดเผือดทันที เขารีบยกมือขึ้นและส่งพลังออกไปเพื่อป้องกันการโจมตี

แต่ทว่า ด้วยร่างกายอันใหญ่โตของหมีน้ำแข็งประกอบกับน้ำค้างแข็งมากมายที่เกาะเต็มตัวหยวนเป่า ทำให้เขาไม่สามารถใช้พลังได้เต็มที่เพื่อหยุดเจ้าหมียักษ์

ทันใดนั้น เฉินผิงก็ปรากฏตัวขึ้นและผลักหยวนเป่าออกไปแบบเส้นยาแดงผ่าแปดเลยทีเดียว

เขาก็ชักดาบพิฆาตมังกรออกมาทันที เกิดแสงแวววาววับวามสะท้อนไปทั่วอาณาบริเวณ

"ตายซะ!" เฉินผิงตะโกน

แสงอันไร้ขอบเขตพุ่งออกมาจากดาบพิฆาตมังกร ทำให้ท้องฟ้าสว่างวาบขึ้นในทันที