หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2871

เมื่อรับรู้ถึงความลังเลของเกาฉี่หลาน เฉินผิงก็ตะคอกอย่างเย็นชาและพูดขู่ “ผมไม่ใช่สุภาพบุรุษหรอกนะ ถ้าคุณไม่มอบเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งให้ ผมก็ไม่รังเกียจที่จะแย่งมาจากคุณ ถ้าถึงตอนนั้นล่ะก็ คุณจะไม่ได้เสียแค่อย่างเดียว แต่อาจเสียความบริสุทธิ์ของคุณด้วยก็ได้”

เมื่อได้ยินคำพูดของเขา ใบหน้าของเกาฉี่หลานก็บึ้งตึงด้วยความขุ่นเคือง ท้ายที่สุดเธอก็ยื่นเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งให้เขาอย่างไม่เต็มใจ

แต่แล้วหลังจากรับมาจากเธอ เฉินผิงก็หักมันอย่างแรง เสี้ยววิญญาณน้ำแข็งที่ขนาดเล็กอยู่แล้วก็ยิ่งเล็กลงไปอีก

“ในเมื่อคุณเป็นคนแรกที่ค้นพบเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งอันนี้ ผมก็จะแบ่งให้คุณ”

เขามอบเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งให้เธอครึ่งหนึ่ง

เกาฉี่หลานเปี่ยมด้วยความตกตะลึง เพราะเธอไม่นึกเลยว่าจะมีคนใจดีเช่นนี้อยู่ในอาณาจักรนิรันดร์

ทั้งที่เสี้ยววิญญาณน้ำแข็งอยู่ในมือเขาแล้วแต่เขาก็ยังแบ่งให้ฉันงั้นเหรอ? ถึงเขาจะไม่ทำเช่นนั้นฉันก็ทำอะไรไม่ได้เพราะฝีมือของฉันด้อยกว่าเขาเมื่อฉันอยู่ในกำมือเขาฉันจึงทำได้เพียงยอมจำนนต่อชะตาของตัวเองยิ่งไปกว่านั้นฉันยังเป็นหนี้ชีวิตเขาด้วย

“คุณนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ”

เธอนำเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งครึ่งหนึ่งมาขยี้โดยไม่รีรอ พริบตานั้นพลังวิญญาณอันรุนแรงก็พุ่งเข้าล้อมรอบเธอ

เธอใช้วิชาของเธอดูดและกลืนพลังวิญญาณทันที

หลังจากนั้นก็มีแสงพุ่งออกมาจากร่างกายของเธอ ราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่ มันระเบิดกลางอากาศ เกิดเป็นดอกไม้ไฟที่งดงาม

“โว้ว!”

เมื่อเห็นเช่นนั้น เฉินผิงก็มีสีหน้าประหลาดใจเป็นที่สุด

“ในที่สุดฉันก็เพิ่มระดับแล้ว!” เกาฉี่หลานตะโกนพร้อมความตื่นเต้นที่แผ่ไปทั่วใบหน้าของเธอ

อ๋อก็เหมือนเรื่องแจ็คผู้ฆ่ายักษ์ ที่เมล็ดถั่วถูกโยนออกไปนอกหน้าต่างจนกลายเป็นต้นถั่วงอกขึ้นไปบนฟ้า! มันไม่แน่ชัดว่าวิญญาณน้ำแข็งตกลงมาได้ยังไง

ดูเหมือนว่าฉันจะไม่ได้มาเสียเที่ยว!

“คุณคิดว่าเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งมันหาง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ? ดินแดนนี้ครอบคลุมพื้นที่อันกว้างใหญ่ ในขณะที่เสี้ยววิญญาณน้ำแข็งแต่ละชิ้นนั้นมีขนาดเล็กมากและไม่แผ่รัศมี เราต้องใช้ตาเปล่าตามหาเท่านั้น เพราะแบบนี้จึงเป็นเรื่องยากมากๆ กว่าจะหาเจอสักชิ้น เสี้ยววิญญาณน้ำแข็งที่เจอในวันนี้คือชิ้นแรกที่ฉันค้นพบ แต่ก่อนฉันได้แต่อยู่ที่บ้าน เพราะพี่ชายไม่ยอมให้ฉันออกมาข้างนอก” เกาฉี่หลานโต้กลับ

“คุณเป็นอะไรกับเกาฉี่เจี๋ย?” เฉินผิงถามเมื่อนึกถึงเกาฉี่เจี๋ยซึ่งโดนเขาอัดน่วมในสนามประลอง

“เขาเป็นน้องชายของฉัน คุณรู้จักเขาได้ยังไง?” เกาฉี่หลานถามด้วยความอยากรู้

“อ้อ ผมเจอเขาที่เจียหลิง” เฉินผิงตอบ

“อ๋อ พวกเขาไปเจียหลิงหรอกเหรอ? มิน่าล่ะพักนี้ฉันถึงไม่เห็นเขากับเกาฉี่เซิ่งอยู่ที่บ้าน พวกเขาแอบไปสนุกกันใช่ไหม? กลับถึงบ้านเมื่อไหร่ฉันจะคิดบัญชีกับพวกเขาแน่นอน! ยังไงก็ตาม คุณควรจะรีบดูดกลืนเสี้ยววิญญาณน้ำแข็ง ถ้าคุณเก็บเอาไว้มันจะกลายเป็นระเบิดเวลา และอาจโดนแย่งไปได้” เกาฉี่หลานเร่ง