เมื่อเกาฉี่เฉียงเห็นท่าทางออดอ้อนของเกาฉี่หลาน เขาก็โกรธเธอไม่ลง
“เพราะผู้หญิงสองคนนั้นใช่ไหม?” เกาฉี่เฉียงถาม
“พี่ใหญ่ พี่รู้เรื่องนั้นด้วยเหรอ?” เกาฉี่หลานยิ้มเจื่อน
“มีเรื่องอะไรในบ้านตระกูลเกาที่พี่ไม่รู้บ้างล่ะ?” เกาฉี่เฉียงตอบติดตลก
“เฮ้ ถ้าพี่รู้แบบนั้นแล้วทำไมตอนที่พี่รองจับตัวและแทบจะบังคับขืนใจพวกเธอสองคนอยู่แล้ว พี่ถึงไม่สั่งสอนเขาให้ดีๆ ล่ะ? ขอบคุณสวรรค์ที่ฉันมาถึงที่นั่นเร็วพอ ไม่งั้นพี่รองคงทำสำเร็จไปแล้ว พี่รองวิปริตเกินไปแล้ว! ถ้าฉันเห็นเขาแถวนี้ล่ะก็ฉันจะต้องด่าเขาแน่!” เกาฉี่หลานบ่น
“เธอพูดไม่ผิดเลย ถึงเวลาที่ฉันต้องสั่งสอนพี่รองของเธอให้ดีๆ เสียแล้ว แต่เธอก็ไม่ควรด่าเขาอยู่เรื่อยนะ ยังไงซะเขาก็เป็นพี่ชายของเธอ อีกไม่นานพี่จะหาภรรยาให้พี่รองของเธอ หลังจากนั้นบางทีเขาอาจจะเปลี่ยนนิสัยบ้างก็ได้” เกาฉี่เฉียงบอกเธอ
“พี่ใหญ่ งั้นเมื่อไหร่พี่จะหาภรรยาบ้างล่ะ?” เกาฉี่หลานถาม
“ลืมมันไปเสียเถอะ ลำพังแค่กลัดกลุ้มเรื่องของพวกเธอก็ทำเอาฉันเสียเวลาส่วนใหญ่ในชีวิตไปแล้ว ฉันจะเอาเวลาที่ไหนไปหาภรรยาได้อีกเล่า? ถ้าเธออยากจะออกไปข้างนอก ก็ไปหาผู้อาวุโสใหญ่แล้วให้เขาส่งคนไปคุ้มครองเธอสักสองสามคนสิ อีกอย่างเอายันต์ค่ายกลคุ้มชีวีจากคลังสมบัติไปเยอะๆ หน่อย เธอต้องระวังตัวและห้ามก่อเรื่องเชียวนะ ถ้าเธอได้รับบาดเจ็บล่ะก็พี่คงปวดใจน่าดู” เกาฉี่เฉียงบ่นพึมพำอย่างอับจนหนทาง
“ขอบคุณค่ะ พี่ใหญ่! รักพี่จัง!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...