หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2898

เมื่อเกาฉี่เฉียงเห็นท่าทางออดอ้อนของเกาฉี่หลาน เขาก็โกรธเธอไม่ลง

“เพราะผู้หญิงสองคนนั้นใช่ไหม?” เกาฉี่เฉียงถาม

“พี่ใหญ่ พี่รู้เรื่องนั้นด้วยเหรอ?” เกาฉี่หลานยิ้มเจื่อน

“มีเรื่องอะไรในบ้านตระกูลเกาที่พี่ไม่รู้บ้างล่ะ?” เกาฉี่เฉียงตอบติดตลก

“เฮ้ ถ้าพี่รู้แบบนั้นแล้วทำไมตอนที่พี่รองจับตัวและแทบจะบังคับขืนใจพวกเธอสองคนอยู่แล้ว พี่ถึงไม่สั่งสอนเขาให้ดีๆ ล่ะ? ขอบคุณสวรรค์ที่ฉันมาถึงที่นั่นเร็วพอ ไม่งั้นพี่รองคงทำสำเร็จไปแล้ว พี่รองวิปริตเกินไปแล้ว! ถ้าฉันเห็นเขาแถวนี้ล่ะก็ฉันจะต้องด่าเขาแน่!” เกาฉี่หลานบ่น

“เธอพูดไม่ผิดเลย ถึงเวลาที่ฉันต้องสั่งสอนพี่รองของเธอให้ดีๆ เสียแล้ว แต่เธอก็ไม่ควรด่าเขาอยู่เรื่อยนะ ยังไงซะเขาก็เป็นพี่ชายของเธอ อีกไม่นานพี่จะหาภรรยาให้พี่รองของเธอ หลังจากนั้นบางทีเขาอาจจะเปลี่ยนนิสัยบ้างก็ได้” เกาฉี่เฉียงบอกเธอ

“พี่ใหญ่ งั้นเมื่อไหร่พี่จะหาภรรยาบ้างล่ะ?” เกาฉี่หลานถาม

“ลืมมันไปเสียเถอะ ลำพังแค่กลัดกลุ้มเรื่องของพวกเธอก็ทำเอาฉันเสียเวลาส่วนใหญ่ในชีวิตไปแล้ว ฉันจะเอาเวลาที่ไหนไปหาภรรยาได้อีกเล่า? ถ้าเธออยากจะออกไปข้างนอก ก็ไปหาผู้อาวุโสใหญ่แล้วให้เขาส่งคนไปคุ้มครองเธอสักสองสามคนสิ อีกอย่างเอายันต์ค่ายกลคุ้มชีวีจากคลังสมบัติไปเยอะๆ หน่อย เธอต้องระวังตัวและห้ามก่อเรื่องเชียวนะ ถ้าเธอได้รับบาดเจ็บล่ะก็พี่คงปวดใจน่าดู” เกาฉี่เฉียงบ่นพึมพำอย่างอับจนหนทาง

“ขอบคุณค่ะ พี่ใหญ่! รักพี่จัง!”