หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 29

ในเวลานี้ บริเวณรอบๆ มีคนจำนวนไม่น้อยเห็นเฉินผิงซื้อก้อนเหล็กที่ขึ้นสนิมมาในราคาหนึ่งหมื่นหยวน ทุกคนต่างซุบซิบ นินทาและเยาะเย้ย!

คนอายุน้อยแบบเฉินผิง คิดจะมาเดินหาของมีค่าที่ตลาดของโบราณ เห็นๆ กันอยู่ว่าต้องโดนโก่งราคาอย่างแน่นอน!

เฉินผิงไม่ได้สนใจคนรอบๆ ที่กำลังนินทาอยู่ และไม่ได้สนใจเสียงหัวเราะของพ่อค้าอ้วนนั่นด้วย แต่กลับถือก้อนเหล็กขึ้นสนิมนั้นขึ้นมาและออกแรงเล็กน้อย สนิมที่เกาะอยู่บนก้อนเหล็กก็เริ่มหลุดออกมา!

แคร่ก...

มีเสียงเบาๆ ดังขึ้นมา บนก้อนเหล็กขึ้นสนิมในมือของเฉินผิงมีร่องแตกออกมา จากนั้นร่องที่แตกก็เริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ!

“ไอ้บ้าเอ๊ย แรงบีบของไอ้หนุ่มนี่ไม่ใช่น้อยๆ เลยนะ!”

“ซื้อมาหนึ่งหมื่นหยวนเพื่อมาฝึกแรงบีบมือหรือไง”

“ดูแต่งตัวก็ไม่เหมือนคนมีเงิน เพิ่งจะซื้อมาก็ทำแตกเสียแล้ว นี่จะวางท่าใหญ่โตหรือไงกัน”

คนที่ดูอยู่รอบๆ ต่างก็รู้สึกไม่เข้าใจ!

ขนาดพ่อค้าอ้วนยังมองไปที่เฉินผิงอย่างไม่วางตา อยากรู้ว่าเฉินผิงจะทำอะไรกันแน่!

เพียงไม่นาน ก้อนเหล็กขึ้นสนิมก็แตกออก จากนั้นก็มีแสงระยิบระยับส่องประกายออกมา!

หยกขนาดเท่านิ้วหัวแม่มือ แต่กลับมีสีเขียวมรกตวิจิตรงดงามปรากฏขึ้นด้านใน!

เฉินผิงหยิบหยกด้านในออกมา จากนั้นก็โยนเปลือกที่เป็นสนิมด้านนอกทิ้งไป พลังงานที่สัมผัสได้เมื่อสักครู่นี้มาจากหยกก้อนนี้!

“หยกจักรพรรดิ นี่มันหยกจักรพรรดิ...”

“รวยแล้ว ไอ้บ้าเอ๊ย รวยแล้ว!”

“ไอ้หนุ่มนี่รู้ว่ามีอะไรอยู่ด้านในหรือไม่”

ทุกคนตกตะลึง โดยเฉพาะพ่อค้าอ้วนคนนั้น เขาเบิกตากว้างจนลูกตาแทบจะหลุดออกจากเบ้าแล้ว

เฉินผิงหยิบหยกก้อนนั้นขึ้นมาดูอย่างละเอียดถี่ถ้วนและห่อมันไว้ ของชิ้นนี้ เขาจะนำไปทำเป็นจี้หยกและมอบให้แม่ของเขาพกติดตัวไว้ ซึ่งสามารถช่วยปัดเป่าความหนาวเหน็บและความชั่วร้าย และฟื้นฟูร่างกายได้อีกด้วย!

ในตอนที่เฉินผิงกำลังห่อหยกก้อนนั้นและเตรียมที่จะจากไป พ่อค้าอ้วนคนนั้นก็เข้ามาขวางเขาไว้!

“น้องชาย เจรจากันหน่อยสิ ขายหยกเม็ดนี้ให้ฉันเถอะ!”