หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2900

“ฮะ? ผู้มีพระคุณงั้นรึ?” เกาฉี่เจี๋ยที่มีสีหน้าเหลือเชื่อรู้สึกตะลึงงัน

“ผมไม่เชื่อพี่หรอก พี่ต้องโกหกแหงๆ ไอ้หมอนี่อ่อนแอกว่าพี่เสียด้วยซ้ำไป มันจะช่วยพี่เอาไว้ได้ยังไงกันเล่า? หลีกไปซะ ผมจะแยกร่างมัน พวกนายเตรียมลงมือได้!” เกาฉี่เจี๋ยไม่เชื่อเกาฉี่หลานสักนิดแล้วตะโกนลั่น

“นายกล้า” สายตาร้อนเร่าของเกาฉี่หลานทำให้พวกเขากระดูกสันหลังเย็นเฉียบ

ขณะที่เกาฉี่เจี๋ยกำลังจะพูดอะไรสักอย่าง เกาฉี่หลานก็เดินเข้ามาตบเขา

“นายกล้าดียังไงถึงมาขัดคำสั่งฉัน! นายอยากให้ฉันบอกพี่ใหญ่ให้ลากตัวนายกลับไปสั่งสอนใช่ไหม?”

เกาฉี่หลานจ้องมองเกาฉี่เจี๋ยตาเขม็ง พาลให้เขาตัวสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว

เกาฉี่เจี๋ยทำหน้าตาน่าสงสารพลางกอดแขนของเกาฉี่หลานเอาไว้ “พี่สาม อย่าบอกเรื่องนี้ให้พี่ใหญ่รู้เชียวนะ ผมขอโทษนะ ผมจะทำตามที่พี่บอกทุกอย่างเลยตกลงไหม?”

เฉินผิงอดไม่ได้ที่จะระเบิดเสียงหัวเราะให้กับการเปลี่ยนแปลงอย่างปัจจุบันทันด่วนของเกาฉี่เจี๋ย

ดูเหมือนว่าทุกคนจะมีจุดอ่อนกันทั้งนั้น น้องชายคนเล็กผู้นี้กริ่งเกรงพี่สาวของตัวเอง เขาไม่มีทางเลือกนอกเสียจากยอมก้มหัวให้ตามลำดับชั้นของวงศ์ตระกูล

“คุณบาดเจ็บหรือเปล่า?” เมื่อเกาฉี่หลานกลับไปอยู่ข้างเฉินผิงก็เอ่ยถามขึ้นมา