หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2901
“พาผมไปหาพวกเธอที”
เฉินผิงแทบอดใจรอที่จะได้เจอหัวเฟิ่งกับอวี๋เจียเมิ่งไม่ไหวแล้ว
“ฉันยังต้องไปหาคนที่ชื่อซูอวี่ฉี ถ้าสิ่งที่หัวเฟิ่งพูดมาเป็นความจริงล่ะก็ เธอน่าจะถูกฝังอยู่ในถ้ำมานานและชีวิตของเธอกำลังตกอยู่ในอันตราย” เกาฉี่หลานตอบ
“ไม่ต้องหรอก เธอถูกคนพาตัวไปแล้วล่ะ”
เฉินผิงรู้จักถ้ำนั้นเพราะเขาสัมผัสได้ถึงรัศมีพลังของซูอวี่ฉีกับพรรคพวกของเธอที่นั่น แต่ยามที่เขาไปถึงก็ไม่เหลือใครอยู่แล้ว
ดูเหมือนว่าซูอวี่ฉีจะได้รับบาดเจ็บจนขยับตัวไม่ได้ ฉะนั้นเธอคงจะถูกใครสักคนพาตัวไปแน่ๆ
“ถูกคนพาตัวไปงั้นเหรอ?” เกาฉี่หลานรู้สึกประหลาดใจอยู่บ้าง
“ตอนนี้ก็พาผมไปหาหัวเฟิ่งเถอะ” เฉินผิงเอ่ยเร่ง
เขาอยากจะรีบไปที่บ้านตระกูลเกาแล้วพาหัวเฟิ่งกับอวี๋เจียเมิ่งออกมาพร้อมกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...