หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2908

ขณะที่เฉินผิงเข้ามาใกล้เมหมอกก็มีเสียงคำรามดังขึ้นมาจากในนั้น มันเริ่มบิดเบี้ยวก่อนจะกลายร่างเป็นสัตว์อสูรที่มีหลายขา

เมื่อสัตว์อสูรอ้าปาก ปราณเย็นหอบหนึ่งก็โอบล้อมเฉินผิงแล้วร่างก็ดิ่งลงมา

ขณะที่เฉินผิงดึงดูดความสนใจของสัตว์อสูรอยู่นั้น จี้อวิ๋นกับเหล่าซุนก็ปรากฎตัวอยู่คนละด้าน

คนทั้งสองรีบเปิดฉากโจมตีใส่สัตว์อสูร พลังวิญญาณปริมาณมหาศาลกลายเป็นฝ่ามือนับหมื่นที่ตบฟาดใส่สัตว์อสูร

อนิจจา พลังโจมตีเหล่านั้นกลับทำอะไรสัตว์อสูรไม่ได้เลย

สัตว์อสูรก่อกำเนิดขึ้นมาจากเมฆหมอก ฉะนั้นพวกมันจึงไม่มีร่างเนื้อ พลังโจมตีจึงไร้ผลกับพวกมันอย่างถึงที่สุด

จี้อวิ๋นกับเหล่าซุนตกตะลึงไปชั่วขณะ สัตว์อสูรร้องคำรามแล้วพุ่งใส่ทั้งคู่พลางพ่นปราณเย็นออกมาจากปากของมัน

ขณะที่ทั้งคู่กำลังจะถูกปราณเย็นเข้าปกคลุม เฉินผิงก็พลันปรากฎตัวขึ้น

เมื่อมีคลื่นโทสะแห่งกระบี่พิฆาตมังกรของเขา ทำให้ปรากฎโล่อัคคีปีศาจ

ยามที่ปราณเย็นสัมผัสแตะต้องกับเพลิงปีศาจ มันก็ส่งเสียงดังเปรี้ยงแล้วกลายเป็นหมอกควันไป

เฉินผิงถือกระบี่แล้วพุ่งใส่สัตว์อสูร

ทันทีที่เขาเข้ามาที่ร่างมัน สัตว์อสูรที่เดิมทีมีรูปร่างกลับกลายเป็นหมอกที่กำลังหมุนวน

แต่เฉินผิงยังคงอยู่ภายในเมฆหมอก

ทั้งจี้อวิ๋นกับเหล่าซุนต่างตกตะลึงกับความกล้าของเฉินผิง พวกเขาไม่คาดคิดว่าเขาจะยอมเป็นคนเสี่ยงอันตรายเช่นนั้น

“เฉินผิง!”

“คุณเฉิน!”

เมื่อทั้งหลิ่วหรูเยี่ยนกับหว่ากังเห็นว่าจู่ๆ เฉินผิงก็ถูกโอบล้อมอยู่ในเมฆหมอก พวกเขาก็ตื่นตระหนกจนร้องตะโกนชื่อของเฉินผิงออกไป

ทุกคนเฝ้ามองดูสถานการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่เงียบๆ

จี้อวิ๋นกับเหล่าซุนไม่กล้าขยับเข้าใกล้เมฆหมอก นับประสาอะไรกับจู่โจมมันเล่า พวกเขาเกรงว่าจะลงเอยด้วยการทำร้ายเฉินผิงเข้า