หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2910

หลังจากผ่านไปนานราวชั่วนิจนิรันดร์ เมฆหมอกก็ชักจะเริ่มลดน้อยถอยลง ถึงแม้ว่าจะมีหลายคนที่ได้แก่นอสูรไป แต่พวกเขาก็ใช้พลังไปเยอะ

บางคนถึงขั้นได้รับบาดเจ็บ เห็นได้ชัดเลยว่าพลังของผู้คนทั้งหมดลดลงไปมาก

“เมฆหมอกสลายไปแล้ว ตอนนี้พวกเราเข้าไปในพระราชวังได้หรือยัง?” เกาฉี่เจี๋ยถาม

“รอก่อน” เฉินผิงตอบพลางขวางเกาฉี่เจี๋ยเอาไว้

“รอ รอ รอ พวกเรารอมาตลอด! พวกเรากำลังรอคอยอะไรอยู่กันแน่?”

เกาฉี่เจี๋ยไม่เข้าใจถึงจุดประสงค์ของเฉินผิงเอาเสียเลย

เฉินผิงไม่พูดอะไร แต่กลับมองผู้วิชาวิชามารทั้งสองคนอยู่เงียบๆ

ถ้าพวกมันเข้าไปในพระราชวัง เฉินผิงก็จะเข้าไปด้วย แต่ถ้าพวกมันไม่เข้าไป เขาก็จะอยู่ข้างนอก

ภายในพระราชวังจะต้องอันตรายมากๆ เป็นแน่ เห็นได้ชัดเลยว่าผู้ฝึกมารสองคนนี้คุ้นเคยกับสถานที่แห่งนี้

ในขณะเดียวกัน ก็มีบางคนเข้าไปในพระราชวังพลางเปล่งเสียงร้องด้วยความประหลาดใจออกมาแล้ว

เมื่อคนที่อยู่ข้างนอกได้ยินเสียงเหล่านั้น พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะเข้าไปเหมือนกันบ้าง

ไม่ช้านอกเหนือไปจากคณะของเฉินผิงแล้ว ก็มีคนอื่นๆ เข้าไปเช่นกัน เมื่อผู้ฝึกวิชามารทั้งสองคนเห็นเช่นนี้ก็แลกเปลี่ยนสายตากันแล้วเดินตามเข้าไป

“พระราชวังแห่งนี้ช่างน่าตื่นตะลึงโดยแท้ มิหนำซ้ำยังเป็นที่เก็บสมบัติที่พวกเราตามหาอยู่ ถ้าพวกเราไม่รีบไปก็อาจจะพลาดโอกาสที่จะได้ครอบครองแล้ว”

ขณะที่ทั้งสองคนพูดอยู่นั้น พวกเขาก็รีบรุดเข้าไปในพระราชวัง

เฉินผิงโบกมือแล้วออกคำสั่งว่า “ไป พวกเราก็เข้าไปด้วยเถอะ”

เฉินผิงพาคณะของตนเองเข้าไปในพระราชวัง

เมื่อก้าวเข้ามาในพระราชวัง พวกเขาก็ต้องตกตะลึงกับภาพที่ปรากฎตรงหน้า

ภายในพระราชวังขนาดมโหฬาร มีโลงน้ำแข็งหลากสีสันและตรงกลางก็มีโลงน้ำแข็งขนาดมหึมาห้าใบตั้งอยู่

โลงน้ำแข็งไม่ได้เรียงเป็นแถว แต่พวกมันเรียงกันเป็นวงกลมและตรงกลางของวงกลมเป็นลวดลายแปลกประหลาดสีแดงที่ดูราวกับมีคนใช้เลือดวาดขึ้นมา