หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2911

“บ้าเอ๊ย! ที่นี่ไม่มีอะไรเลย” หลาวข่งสบถขึ้นอย่างมีโทสะ “ในเมื่อไม่มีสมบัติ ศพของอสูรวิญญาณน้ำแข็งพวกนี้น่าจะมีค่าไม่น้อยเลย ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ฉันก็จะเอาพวกมันไปด้วย!”

เขาซัดฝ่ามือใส่โลงน้ำแข็งใบหนึ่ง

ในเมื่อไม่มีอาวุธวิเศษอื่นใดอยู่ที่นี่ ศพของอสูรวิญญาณน้ำแข็งหายากพวกนี้จะต้องเป็นทรัพยากรชั้นยอดแน่ๆ บางทีอาจจะมีแก่นอสูรอยู่ในนั้นก็ได้!

คาดไม่ถึงว่าหลังจากถูกผู้ที่อยู่ในระดับกึ่งเซียนขั้นแปดโจมตีใส่ โลงน้ำแข็งจะยังคงสภาพสมบูรณ์เอาไว้ได้ อันที่จริงแล้วกลับไม่เกิดรอยแตกร้าวสักจุดเดียว

โลงน้ำแข็งสร้างขึ้นมาจากน้ำแข็ง ฉะนั้นย่อมไม่มีทางที่พวกมันจะแข็งแกร่งขนาดนั้นได้

“หลาวข่ง ก่อนหน้านี้นายหมดเรี่ยวแรงจากการดึงแก่นอสูรของอสูรวิญญาณน้ำแข็งจนไม่เหลือพลังอีก คงจะทุบโลงน้ำแข็งไม่ไหวแล้วใช่ไหมล่ะ?” จั่วชิงเยาะเย้ย

“หึ! ฉันก็แค่ไม่ได้ออกแรงมากนัก ยังไงซะก็เป็นแค่โลงศพใบเดียว ฉันย่อมทุบไหวอยู่แล้ว”

ขณะที่กล่าวเช่นนั้น หลาวข่งก็รวบรวมกำลังแล้วซัดฝ่ามือใส่โลงน้ำแข็งอีกครั้ง

อนิจจา หลังจากซัดฝ่ามือดังกล่าวลงไปก็ยังไม่สามารถสร้างความเสียหายแก่โลงน้ำแข็งได้ ทำให้เขาหน้าดำราวกับสายฟ้า

“นี่คือน้ำแข็งพันปี นั้นผู้บำเพ็ญเพียรทั่วไปจึงไม่สามารถทุบทำลายได้ คนที่ใช้มันเพื่อเอามาสร้างโลงน้ำแข็งจะต้องมีพลังมหาศาลจนน่ากลัวเป็นแน่!” เกาฉี่เจี๋ยกล่าว

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้จักอสูรวิญญาณน้ำแข็งในโลงน้ำแข็ง แต่มองแค่แวบเดียวเขาก็บอกวัสดุของโลงน้ำแข็งได้เลย

โลงน้ำแข็งที่สร้างขึ้นมาจากน้ำแข็งพันปีแข็งแกร่งจนน่าเหลือเชื่อ อย่างน้อยๆ ผู้บำเพ็ญเพียรระดับกึ่งเซียนก็ไม่สามารถทำลายพวกมันลงได้

เมื่อหลาวข่งได้ยินเช่นนั้นก็รู้สึกท้อแท้ ในเมื่อระดับกึ่งเซียนขั้นแปดอย่างเขายังไม่สร้างทำให้โลงน้ำแข็งเกิดรอยร้าวได้ คนอื่นๆ ก็คงหมดหวังที่จะทำแบบนั้น

อย่างไรเสียเขาก็เป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดที่อยู่ ณ ที่แห่งนี้ ทุกคนล้วนอ่อนด้อยกว่าเขาย่อมไม่มีทางที่พวกเขาจะทุบทำลายโลงน้ำแข็งได้

ไม่นานพวกเขาต่างก็ลอยอยู่เหนือพระราชวังพลางดูดซับพลังภายในผลึกน้ำแข็งอย่างตะกละตะกลาม

แม้แต่เกาฉี่เจี๋ยกับสมาชิกของตระกูลเกาก็กระโจนตัวขึ้นไปแล้วดูดซับพลังอย่างไม่ลดละ

แต่เฉินผิงไม่ขยับสักนิ้วเดียว นอกเหนือไปจากนั้นเขายังห้ามไม่ให้หว่ากัง จี้อวิ๋นและคนอื่นๆ ดูดซับพลังภายในผลึกน้ำแข็ง

เขาให้ความสนใจกับผู้ฝึกวิชามารทั้งสองคนและสังเกตเห็นว่าพวกเขาดูเหมือนจิตใจวอกแวก พวกเขากำลังดูดซับพลังภายในผลึกน้ำแข็งพลางลอบสังเกตทุกคนไปด้วย

“คุณเฉิน พวกเราจะไม่ดูดซับพลังภายในผลึกน้ำแข็งจริงๆ?” หว่ากังอดที่จะถามไม่ได้

“อย่าทำอะไรหุนหันพลันแล่นเชียวนะ ผมสลัดความรู้สึกสังหรณ์ใจไม่หลุดเสียที ยิ่งไปกว่านั้นยังมีผู้ฝึกวิชามารอยู่ที่นี่ด้วย ในเมื่อพวกเรายังไม่ทราบแรงจูงใจของพวกมันก็จงระวังตัวไว้เป็นดีที่สุด” เฉินผิงเอ่ยเสียงเบา