หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2913

เมื่อจี้อวิ๋นลงมือ คนอื่นๆ ก็ตามมาสกัดปราณเย็นสังหารที่กำลังโจมตีใส่พวกเข

ทว่าต่อให้ทุกคนร่วมมือกัน พวกเขาก็สกัดเอาไว้ได้เพียงชั่วขณะเท่านั้น หลังจากนั้นไม่นานการป้องกันของพวกเขาก็ถูกทำลายลง

“แม้แต่เสี้ยววิญญาณของอสูรวิญญาณน้ำแข็งก็แข็งแกร่งเสียขนาดนั้น ช่างน่าสะพรึงกลัวจริงๆ!” หว่ากังเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าขรึมเคร่ง

คนอื่นๆ ต่างก็มีสีหน้าเป็นกังวลเช่นเดียวกัน ถ้าหากพวกเขาไม่สามารถจัดการกับเสี้ยววิญญาณของอสูรวิญญาณน้ำแข็งเช่นนั้นได้ พวกเขาก็คงต้องตายอยู่ที่นั่นกันหมด

“จงยืนหยัดกันต่อไปอย่าได้ท้อถอย นี่เป็นเพียงแค่เสี้ยววิญญาณของอสูรวิญญาณน้ำแข็ง มันย่อมไม่สามารถคงอยู่ได้นานและจะสูญสิ้นพลังไปในไม่ช้า!” หลิ่วหรูเยี่ยนปลุกใจให้ลุกขึ้นสู้

พวกเขาทุกคนรู้ว่าไม่ว่าจะพร่ำบ่นมากมายสักแค่ไหนก็คงเปล่าประโยชน์ พวกเขาต้องอดทนไว้ มิฉะนั้นพวกเขาก็คงต้องกลายเป็นประติมากรรมน้ำแข็ง

“คุณเฉินอยู่ที่ไหนล่ะ?”

ตอนนี้จี้อวิ๋นขว้างยันต์ค่ายกลบนตัวออกมาหมดแล้ว ทว่าก็ยังไม่มีวี่แววของเฉินผิงเลย

หลังจากเขาถามออกไป คนอื่นๆ ก็รีบกวาดตามองไปรอบด้าน แน่นอนว่าพวกเขาย่อมไม่เห็นเฉินผิง

“หรือว่าเขาจะหนีไปแล้ว?” ฉีเถี่ยเฉาโพล่งออกมา

แต่ทันทีที่เขาพูดจบ เขาก็รู้สึกว่ากล่าวผิดไปจึงรีบหุบปากฉับ

“เขาไม่เคยทอดทิ้งพวกเราแล้วหนีไปตามลำพัง ยิ่งไปกว่านั้นคุณหลิ่วก็ยังอยู่ที่นี่ เขาจะทอดทิ้งภรรยาตัวเองรึไง?”

หว่ากังไม่เชื่อว่าเฉินผิงจะหนีเอาตัวรอด

ต่อให้เขาอยากจะทำเช่นนั้น แต่เขาก็ไม่เคยทิ้งหลิ่วหรูเยี่ยนเอาไว้ข้างหลัง

ทันทีที่หลิ่วหรูเยี่ยนได้ยินเช่นนั้น เธอก็หน้าตาแดงก่ำ แต่ถึงกระนั้นเธอก็ดีใจเพราะเธอใฝ่ฝันที่จะได้เป็นภรรยาของเฉินผิงมานานแล้ว