หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2937

“ชางฮู่ฝ่า!” ผู้ฝึกวิชามารอีกคนตะโกนเสียงดัง เมื่อได้เห็นเพื่อนของเขาถูกเฉินผิงโจมตีจนตาย

ทางด้านเหล่าซุนและคนอื่นๆ ก็โจมตีโต้กลับอย่างรวดเร็ว โดยไม่เปิดโอกาสให้ผู้ฝึกวิชามารได้พักหายใจ

เฉินผิงมองแส้ปราบมารที่อยู่ในมือของเขา พร้อมด้วยรอยยิ้มแห่งความยินดีปรากฏบนริมฝีปากของเขา นี่เป็นอาวุธที่มีประสิทธิภาพในการต่อสู้กับผู้ฝึกวิชามารจริงๆ

“พวกคุณทุกคนถอยไปก่อน ผมจะจัดการเขาเอง” เฉินผิงจับแส้ปราบมารไว้แน่นและกระโดดเข้าไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็ฟาดแส้ตรงไปยังทิศทางของผู้ฝึกวิชามาร

รัศมีที่รวดเร็วราวกับสายฟ้าปรากฏขึ้นก่อนจะพุ่งตรงเข้าหาผู้ฝึกวิชามาร

เมื่อเห็นเช่นนั้น เหล่าซุนและคนอื่นๆ ก็รีบถอยออกมาทันที

สายตาของผู้ฝึกวิชามารจับจ้องไปที่เฉินผิงอย่างเจ็บแค้น ดวงตาของเขาลุกโชนด้วยความโกรธ ทันใดนั้น เขาก็ปล่อยพลังฝ่ามืออันทรงพลังออกมา เรียกมังกรไฟส่งเสียงคำรามพุ่งเข้าใส่เฉินผิงอย่างน่าสะพรึงกลัว

ทันทีที่พลังของแส้ปราบมารโจมตีเข้าใส่มังกรไฟ ก็เกิดเสียงฟ้าร้องดังกึกก้องไปทั่วทุ่งกว้างที่เต็มไปด้วยหิมะ

มังกรไฟสลายหายไปในทันที และพลังแส้ปราบมารของเฉินผิงก็เต็มไปด้วยเพลิงปีศาจ ก่อนจะพุ่งไปปรากฏอยู่หน้าผู้ฝึกวิชามารในชั่วพริบตา

โครม!

เสียงกระแทกอันรุนแรงดังกึกก้อง ในขณะที่เพลิงปีศาจบนแส้ปราบมารได้กลายเป็นทะเลเพลิงเข้ากลืนกินร่างของผู้ฝึกวิชามาร

เปลวเพลิงที่สูงตระหง่านพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับเพลิงปีศาจอันสุดแสนบริสุทธิ์จากเผ่ามาร ผู้ฝึกวิชามารก็ไร้ซึ่งโอกาสจะตอบโต้ใดๆ ทั้งสิ้น

นับตั้งแต่เข้าต่อสู้กับเหล่าซุนและเพื่อนๆ ของเขาจนถึงตอนที่เขาถูกโจมตีด้วยแส้ปราบมารของเฉินผิง ผู้ฝึกวิชามารได้ถูกความกลัวเข้าปกคลุมตลอดกระบวนการ

ความหวาดกลัวนี้เป็นสิ่งที่เข้าขัดขวางไม่ให้เขาสามารถปลดปล่อยศักยภาพสูงสุดของตนเองออกมา

ไม่เช่นนั้น เฉินผิงคงไม่สามารถโจมตีเขาได้อย่างง่ายดายด้วยการฟาดแส้นั่นออกไปเพียงครั้งเดียว

ท่ามกลางเพลิงปีศาจที่ลุกโชน ผู้ฝึกวิชามารกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดก่อนที่ร่างของเขาจะกลายเถ้าถ่านและสลายหายไปจนไม่เหลือซาก

คนที่เหลือต่างมองไปที่เฉินผิงด้วยความชื่นชมอย่างเงียบๆ เขาสามารถสังหารผู้ฝึกวิชามารในระดับกึ่งเซียนขั้นที่แปดด้วยการโจมตีแค่เพียงครั้งเดียว