“เอาล่ะ เลิกล้อเล่นได้แล้ว พวกคุณสองคนต้องตั้งใจฝึกบำเพ็ญฌานให้ดี ลำพังด้วยพลังของพวกคุณในยามนี้ยังไม่สามารถขยับตัวในอาณาจักรนิรันดร์ได้มากนัก เนื่องจากบ้านตระกูลเกายังค่อนข้างปลอดภัย พวกคุณก็ควรจะรีบฝึกฝนตัวเอง พอดีผมได้ผลอัสนีสวรรค์มาสองสามลูก พวกคุณรับไปคนละลูกก็น่าจะช่วยได้มาก” เฉินผิงกล่าวพลางยื่นผลอัสนีสวรรค์ให้พวกเธอ
“ผลอัสนีสวรรค์งั้นเหรอ? เจ้าพวกนั้นหาเจอเฉพาะบนต้นอัสนีสวรรค์ของพญาเหยี่ยวอัสนีไม่ใช่เหรอ?” หัวเฟิ่งถามด้วยความประหลาดใจ “นายท่าน คุณเอาพวกมันมาได้ยังไงกัน? พญาเหยี่ยวอัสนีหวงแหนสมบัติพวกนั้นอย่างกับอะไรดี”
“คุณรู้จักผลอัสนีสวรรค์ด้วยเหรอ?” เฉินผิงผงะอึ้งไปบ้าง หัวเฟิ่งรู้เรื่องผลอัสนีสวรรค์ได้ยังไงกัน?
“นายท่าน คุณลืมไปแล้วหรือไงว่าเดิมทีฉันก็เป็นคนของอาณาจักรนิรันดร์? หลังจากทำเรื่องผิดพลาดลงไป ฉันก็ถูกขับไล่ไปที่โลกมนุษย์ ฉะนั้นฉันย่อมต้องรู้เรื่องผลอัสนีสวรรค์อยู่แล้ว” หัวเฟิ่งอธิบายให้ฟัง
เมื่อเฉินผิงเข้าใจแล้วก็เอ่ยขึ้นมาว่า “ผมเก็บมาสองสามลูกระหว่างที่พญาเหยี่ยวอัสนีไม่อยู่น่ะ เจ้าสิ่งนี้เก็บยากมากๆ เลยเชียวล่ะ”
“หัวเฟิ่ง เฉินผิงพูดถูกนะ พวกเราต้องตั้งใจฝึกบำเพ็ญฌาน ลำพังด้วยพลังของพวกเราตอนนี้ รังแต่จะเป็นตัวถ่วงให้เฉินผิง” อวี๋เจียเมิ่งกล่าวขึ้น
หัวเฟิ่งผงกศีรษะ “ก็ได้ ฉันจะไปฝึกบำเพ็ญฌานเดี๋ยวนี้แหละ...”
หญิงสาวทั้งสองนางรับผลอัสนีสวรรค์เพื่อไปฝึกบำเพ็ญฌาน ขณะที่เฉินผิงก็เริ่มเข้าสู่สภาวะบำเพ็ญฌานเพื่อฟื้นฟูพลังของตัวเอง
เขาต้องฝ่าทะลวงระดับพลังฝึกบำเพ็ญฌานให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ มิฉะนั้นต่อให้เจอสมบัติจริงๆ เขาก็เกรงว่าจะไม่ได้ยาวิญญาณน้ำแข็งมา
เฉินผิงซึมซับเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งที่เกาฉี่เฉียงให้มาก่อน จากนั้นก็สงบจิตและจดจ่ออยู่กับการหล่อหลอมเสี้ยววิญญาณน้ำแข็ง
ความเร็วในการซึมซับของเขาค่อนข้างว่องไว ดังนั้นการหล่อหลอมในขั้นนี้จึงกินเวลาไม่นานนัก
ขณะที่เฉินผิงกับสาวๆ มัวแต่ยุ่งง่วนกับการฝึกบำเพ็ญฌานอยู่นั้น ห่างจากบ้านตระกูลเกาออกไปหลายร้อยกิโลเมตร ภูเขาน้ำแข็งสูงเสียดเมฆถล่มลงมา
ณ บริเวณที่ถล่มลงมา ปรากฎประตูสีทองที่สลักอักขระโบราณซึ่งกำลังเปล่งรัศมีพลังลึกลับ
มีผู้บำเพ็ญเพียรมากมายมารวมตัวกันอยู่ตรงประตู
“นี่จะต้องเป็นขุมสมบัติที่แท้จริงโดยไม่ต้องสงสัยเลย นายไม่เห็นหรือไงว่าตรามรกตที่ควรจะอยู่บนประตูหายไปแล้วน่ะ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...