สมาพันธ์ผนึกมารเป็นองค์กรที่มีสมาชิกกระจัดกระจายไปทั่วทุกหัวระแหงของอาณาจักรนิรันดร์ ชุดคลุมสีดำที่ปักตราประจำตำแหน่งสีทองเข้มทำให้จกจำพวกเขาได้ง่ายๆ
สมาพันธ์นี้ก่อตั้งขึ้นโดยบรรดาผู้ที่อุทิศตนให้กับการล่าสังหารเผ่ามาร เมื่อมีสมาชิกเพิ่มมากขึ้นก็ทำให้พวกเขากลายเป็นขุมกำลังอันน่าเกรงขาม
เนื่องจากสมาพันธ์ผนึกมารแข็งแกร่งขึ้น ผู้บำเพ็ญเพียรหลายคนจึงเลือกที่จะหลีกเลี่ยงการปะทะกับพวกเขา
การตราหน้าใครสักคนว่าเป็นผู้ฝึกวิชามารก็มากพอให้พวกเขานำกำลังไปจับตัวคนพวกนั้นได้แล้ว
หยวนเป่าเองก็กริ่งเกรงสมาพันธ์ผนึกมารเช่นกัน เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกฝืนใจที่ต้องมอบกุญแจที่เขาได้มาด้วยความอุตสาหะยิ่ง
เมื่อเห็นหยวนเป่ามีท่าทีฝืนใจ จินซาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วถามว่า “ว่ายังไง? แกไม่ยอมมอบให้งั้นรึ?”
“ผม...”
หยวนเป่าตัดสินใจลำบาก เมื่อต้องเผชิญหน้ากับคนของสมาพันธ์ผนึกมาร เขาก็รู้แล้วว่าตัวเองไม่ใช่คู่ประมือเลย ถ้าหากพวกเขาตัดสินใจที่จะใช้กำลังขึ้นมาล่ะก็ เขาคงไม่มีทางขัดขืนได้เลย
ขณะที่หยวนเป่ากำลังจะหยิบกุญแจออกมาด้วยความอับจนหนทาง ก็มีน้ำเสียงเย็นชาดังขึ้น
“คนจากสมาพันธ์ผนึกมารไม่ต้องการหน้าตาจริงๆ แล้วใช่ไหม? พวกแกคิดจะใช้กำลังช่วงชิงกุญแจตอนกลางวันแสกๆ เลยงั้นรึ?”
ชายหนุ่มเดินเข้ามาตามด้วยผู้อาวุโสกลุ่มหนึ่ง
ชายหนุ่มคนนี้หาใช่ใครอื่นนอกเสียจากเกาฉีเซิ่ง บุตรชายคนรองของตระกูลเกา
เกาฉี่เฉียงส่งเขากับเกาฉี่เจี๋ยมาด้วยเหตุผลสองประการคือ เพื่อจับตามองความเคลื่อนไหวของผู้ฝึกวิชามารและค้นหาตำแหน่งที่ตั้งของสมบัติ
เมื่อจินซาเห็นเกาฉีเซิ่ง เขาก็ขมวดคิ้วแล้วยิ้มเยาะ “แกเป็นใครกัน? กล้าดียังไงถึงได้พูดกับสมาพันธ์ผนึกมารแบบนั้น? รนหาที่ตายหรือไง?”
“ต่อให้เป็นแบบนั้นแล้ว แกจะทำอะไรฉันได้?” เกาฉีเซิ่งแค่นเสียงแล้วหันไปมองหยวนเป่า “สวัสดีครับ ผมชื่อเกาฉีเซิ่งเป็นบุตรชายคนรองของตระกูลเกา ผมไม่อยากได้กุญแจของคุณหรอก ผมแค่หวังว่าคุณจะร่วมมือกับตระกูลเกาของผม ขอพวกเราร่วมค้นหาสมบัติครั้งนี้ด้วยได้ไหม? คุณก็เห็นๆ อยู่ว่าที่นี่อยู่ในดินแดนอุดรวิทูรซึ่งตระกูลเกาครองอำนาจสูงสุด การเป็นพันธมิตรกับพวกเราย่อมเป็นทางเลือกอันชาญฉลาด!”
เมื่อได้ยินว่าชายหนุ่มคนนี้เป็นตัวแทนของตระกูลเกา ทุกคนก็พูดคุยกันดังขรม
ในทางกลับกัน หยวนเป่าก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกยินดียิ่ง เขาจึงรีบผงกศีรษะ
อย่างไรเสียตระกูลเกาก็เรืองอำนาจมากในดินแดนอุดรวิทูร มิหนำซ้ำพวกเขายังเป็นฝ่ายขอร่วมมือกับเขาเองอย่างน่าประหลาด
ตู้ม...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...