จินซายื่นมือออกมา หยวนเป่าเข้าใจถึงเจตนาของเขาแล้วมอบตรามรกตให้ทันที
นั่นเป็นเพียงทางเดียวที่หยวนเป่าจะสามารถรับประกันความปลอดภัยของตัวเองได้ ถ้าพวกของจินซาจู่โจมใส่ หยวนเป่าก็คงต้องตายแน่ๆ
เมื่อเห็นหยวนเป่ามีท่าทีว่าง่าย จินซาก็ไม่สร้างความลำบากใจให้แก่อีกฝ่าย เขากดตรามรกตลงในช่องว่างบนประตู
ตรามรกตพอดีกับช่องว่างอย่างเหมาะเจาะ ไม่นานพื้นดินก็สั่นสะเทือนแล้วประตูที่นำไปสู่ขุมสมบัติก็เริ่มเปล่งแสงสีทอง
ทุกคนถอยห่างออกมาจากปากทางเข้า พวกเขาไม่รู้ว่ามีกับดักอะไรอยู่หลังประตูบานนี้หรือไม่
พื้นดินสั่นสะเทือนแล้วประตูก็ค่อยๆ เปิดออก หลังจากนั้นคลื่นความร้อนก็พุ่งออกมาจากภายในบริเวณที่สมบัติขุมสมบัติซุกซ่อนอยู่
ผู้บำเพ็ญเพียรคนใดที่ปรารถนาจะอยู่ในสถานที่เย็นยะเยือกอย่างดินแดนอุดรวิทูรต้องใช้พลังวิญญาณเพื่อคุ้มครองตัวเองจากสภาพอากาศ
หากคนธรรมดาสามัญเข้ามาที่นี่ คาดว่าไม่นานพวกเขาก็คงต้องแข็งตาย
เมื่อสัมผัสได้ถึงความอบอุ่น ทุกคนก็รู้สึกตกตะลึงแล้วพวกเขาก็รู้สึกผ่อนคลาย
“อะไรอยู่ในขุมสมบัติแห่งนี้กันแน่? ถึงกับมีไอร้อนพุ่งออกมาจากในนั้นด้วย” จินซาจ้องมองตรงปากทางเข้าอยู่ห่างๆ แทนที่จะพุ่งเข้าไป
“ใครมันจะไปสนกันเล่า? ไปตรวจสอบดูกันก่อนเถอะ สมบัติของผู้ฝึกบำเพ็ญกายาบรรพกาลจะอันตรายสักแค่ไหนกันเชียว?” มู่ซย่าเดินตรงเข้าไป
มารสวรรค์เบญจธาตุอีกสี่คนก็เข้าไปกับเขาทันที เมื่อผู้บำเพ็ญเพียรคนอื่นๆ เห็นเช่นนั้น พวกเขาเองก็เข้าไปด้วย น่าแปลกที่มารสวรรค์เบญจธาตุกับไม่ขวางพวกเขาไว้
หลังจากลังเลอยู่สักพัก หยวนเป่าก็ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันแล้วเดินเข้าไปในขุมสมบัติ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...