หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2947

เฉินผิงที่กำลังฝึกบำเพ็ญฌานอยู่ในลานบ้านของบ้านตระกูลเกาพรั่งพรูลมหายใจออกมาแล้วค่อยๆ ลืมตาขึ้น

“ตอนนี้ฉันซึมซับเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งเสร็จแล้ว ต่อไปก็ผลอัสนีสวรรค์”

ความเร็วที่เขาใช้ในซึมซับเสี้ยวิญญาณน้ำแข็งว่องไวกว่าคนอื่น แต่เขาก็คิดว่าช้าเกินไปอยู่ดี

ตอนนี้เขารู้อ่อนแอและอยากจะเพิ่มพูนพลังของตัวเองให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

แต่ทุกครั้งที่เขาบรรลุพลังฝึกบำเพ็ญฌานในระดับย่อมๆ ก็จำเป็นต้องใช้ทรัพยากรมากกว่าคนอื่นหลายพันเท่าตัว เรื่องนั้นทำให้เขาหนักใจยิ่งนัก

ต่อให้ร่างกายของเขาจะแข็งแกร่งอย่างน่าเหลือเชื่อจนหลายๆ คนต้องอิจฉา แต่ทรัพยากรที่เขาต้องใช้เพื่อทำให้แข็งแกร่งยิ่งขึ้นก็เป็นปัญหาใหญ่ที่สุด

ถ้าเขาอาศัยเพียงแค่การซึมซับพลังวิญญาณในสภาพแวดล้อม มันอาจจะทำให้เขาบรรลุพลังฝึกบำเพ็ญฌานในระดับย่อมๆ ได้อีกขั้นหนึ่ง

เมื่อกวาดสายตามองสภาพแวดล้อมรอบตัวแล้ว เขาก็สังเกตเห็นหัวเฟิ่งกับอวี๋เจียเมิ่งยังคงฝึกบำเพ็ญฌานอยู่ ผลอัสนีสวรรค์ลูกเดียวเพียงพอให้พวกเธอฝึกบำเพ็ญฌานได้ประมาณสิบวันเชียวล่ะ

แต่จำนวนของระดับที่พวกเธอใช้ความช่วยเหลือของผลอัสนีสวรรค์เพื่อให้บรรลุถึงระดับพลังฝึกบำเพ็ญฌานก็จะขึ้นอยู่กับพรสวรรค์ของตนเอง

หัวเฟิ่งน่าจะฝ่าทะลวงระดับพลังฝึกบำเพ็ญฌานได้หลายขั้น อย่างไรเสียนางก็เป็นถึงเทพอสูรจากอาณาจักรนิรันดร์ เธอก็แค่อ่อนแอลงเพราะถูกเหวี่ยงลงมาในโลกมนุษย์

ถ้าหากเธออยากจะแข็งแกร่งขึ้นก็สามารถทำได้อย่างรวดเร็ว

“ฉันหวังว่าผลอัสนีสวรรค์ลูกนี้จะช่วยให้ฉันบรรลุถึงระดับกึ่งเซียนขั้นสี่” เฉินผิงรู้สึกไม่สบายใจ

หากเขากลายเป็นผู้บำเพ็ญเพียรระดับกึ่งเซียนขั้นสี่ ยามที่เผชิญหน้ากับหลิงหลงอีกครั้ง เขาก็ไม่จำเป็นต้องหลบหนีอีกฝ่าย อันที่จริงแล้ว เขาก็จะสามารถประจันหน้ากับหลิงหลงและต่อสู้กับเธอซึ่งๆ หน้าได้อีกด้วย

เมื่อนึกได้เช่นนั้น เขาก็ควักเอาผลอัสนีสวรรค์ออกมา

เขาสามารถซึมซับผลอัสนีสวรรค์ให้หมดทั้งสามลูกเลยก็ได้ แต่แบบนั้นก็จะตัดทอนโอกาสที่หัวเฟิ่งกับอวี๋เจียเมิ่งจะแข็งแกร่งขึ้น

อาณาจักรนิรันดร์เป็นสถานที่ซึ่งเต็มไปด้วยภยันตราย ถ้าหัวเฟิ่งกับอวี๋เจียเมิ่งไม่สามารถเพิ่มพูนพลังของตัวเองได้ ชีวิตของพวกเธอก็จะตกอยู่ในอันตราย

แม้แต่ผู้บำเพ็ญเพียรตัวเล็กๆ ก็ยังสามารถเอาชนะพวกเธอเอาได้ง่ายๆ

เขาจ้องมองมาที่มือของตัวเองแล้วเห็นพลังอสนีแผ่ออกมาจากฝ่ามือของตัวเองอยู่ไม่หยุดหย่อน

แลเห็นอสุนีบาตผ่าฟาดอยู่เหนือลานบ้านตรงบริเวณที่เฉินผิงอยู่

ปรากฎการณ์ประหลาดดังกล่าวดึงดูดความสนใจของคนตระกูลเกาเป็นจำนวนมาก

“เกิดอะไรขึ้นน่ะ? ทำไมพวกเราถึงเห็นพลังอสนีขึ้นที่นี่ได้ล่ะ?”

“จริงด้วย! ฉันไม่เห็นอะไรแบบนี้มาหลายปีแล้วนะ!”

“ฉันเคยเห็นแต่สภาพอากาศตอนที่มีหิมะตก ทว่าฉันไม่คิดเลยว่าจะเคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน แต่ก็งดงามชะมัดเลย”

คนตระกูลเกาเริ่มพูดคุยเรื่องปรากฎการณ์ประหลากบนฟากฟ้า

แม้แต่เกาฉี่เฉียงเองก็ออกจากห้องเพื่อตรวจสอบอสุนีบาตดังกล่าวด้วยคน “เขากลืนกินผลอัสนีสวรรค์ลงไปหมกเลยงั้นเหรอ?”