ทันใดนั้นเฉินผิงก็รู้สึกตัวสั่นสะท้านแล้วร่างของเขาก็ถูกประกายไฟโอบล้อม
พลังดูดอันมหาศาลที่อุบัติขึ้นลากพวกมันทั้งคู่ขึ้นมาโดยไม่เปิดโอกาสให้พวกมันได้กลับมาควบคุมอีก
เมื่อพวกมันมาถึงดวงดาวอันแสนห่างไกล พลังอันไร้ซึ่งความปรานีก็หยุดยั้งการดูดของมันลงแล้วประกายไฟที่โอบล้อมเฉินผิงก็พุ่งเข้าปะทะกับดวงดาวเอง
ด้วยความช่วยเหลือของอัสนีบาตที่ปะทุผ่านร่างของเฉินผิง ดวงดาวที่เคยเป็นสีทึมเทาก็เริ่มที่จะเปล่งแสงสว่างเจิดจ้า
ในที่สุด มันก็ส่องแสงเจิดจ้าบดบังรัศมีของดาวดวงอื่นๆ ในละแวกข้างเคียง
เกาฉี่เฉียงรู้สึกตกตะลึงกับภาพที่เห็นโดยสิ้นเชิง
“อะไรกันน่ะ? กลายเป็นว่าจุติภูมิครอบคลุมทั้งดาราจักรเลยงั้นรึ? ชักจะเหลวไหลกันไปใหญ่แล้ว” เขาบ่นพึมพำพลางส่ายหน้าด้วยความไม่อยากเชื่อ
ความคิดที่ว่าจุติภูมิของคนผู้หนึ่งสามารถกว้างใหญ่ไพศาลได้พอๆ กับดาราจักรช่างเป็นเรื่องที่เขาไม่คุ้นเคยเอาเสียเลย
ความยิ่งใหญ่ในจุติภูมิของเฉินผิงบอกเป็นนัยว่าเฉินผิงมีศักยภาพไร้ขีดจำกัด อะไรก็สามารถเกิดขึ้นกับเขาได้ทั้งนั้น
จุติภูมิของเฉินผิงคงจะไม่มีข้อจำกัดแต่อย่างใดจึงทำให้เขาหยั่งรู้และซึมซับจุติรัศมีได้เรื่อยๆ
ผู้บำเพ็ญเพียรบางคนมีความสามารถในการสร้างจุติภูมิ แต่เนื่องจากขนาดอันจำกัดจึงทำให้การหยั่งรู้มีข้อจำกัดทั้งๆ ที่พวกเขาสามารถสัมผัสและซึมซับจุติรัศมีได้ ดังนั้นพวกเขาจำเป็นต้องยกระดับความสามารถของตัวเองเพื่อขยายขอบเขตของจุติภูมิ
แต่เฉินผิงไม่เคยประสบพบเจอปัญหาแบบนั้นมาก่อน การหยั่งรู้ที่เขาได้มาในคราวนี้จะคงอยู่ไปชั่วชีวิต เพราะไม่มีจุติภูมิใดที่จะมีขนาดใหญ่ไปกว่าดาราจักรอีกแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...