หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2954

“ย่อมต้องมีอยู่แล้ว ของบางอย่างมีจุติรัศมีแฝงอยู่ในตัวเอง ยกตัวอย่างเช่น ผลอัสนีสวรรค์ที่คุณกินเข้าไปก็มีจุติอสนีด้วย หากปราศจากมันแล้ว การสัมผัสรับรู้ถึงจุติอสนีก็คงจะเป็นงานที่น่ากลัวมากทีเดียว ในทำนองเดียวกัน สิ่งมีชีวิตอย่างอสูรวิญญาณน้ำแข็งในดินแดนอุดรวิทูรก็มีขีดความสามารถพอที่จะให้คุณหยั่งรู้ถึงจุติน้ำแข็งได้ ด้วยการพิชิตสัตว์อสูรเช่นนั้นและซึมซับแก่นอสูรหรือดื่มเลือดกินเนื้อของพวกมัน ก็มีโอกาสที่คุณจะสัมผัสรับรู้ได้ถึงจุติน้ำแข็ง แต่ก็รับรองผลลัพธ์ไม่ได้ แต่บางครั้งความพยายามที่จะหยั่งรู้ถึงจุติรัศมีต่างๆ ก็ได้มาจากพลังแห่งเจตจำนงอันแรงกล้าเพียงอย่างเดียว พรสวรรค์และพลังที่มีมาแต่กำเนิดของคนผู้หนึ่งเองก็มีบทบาทสำคัญในการตั้งเป้าเช่นนี้เหมือนกัน” เกาฉี่เฉียงอธิบายเรื่องจุติรัศมีของสำนักตัวเองให้เฉินผิงฟัง

เฉินผิงจึงถามว่า “ยังมีหนทางอื่นให้บรรลุเป้าหมายได้อีกหรือเปล่า?”

“อันที่จริงแล้วยังมีวิธีอื่นอยู่ วิธีแรกคือเข้าร่วมรบกับเหล่าสหายผู้บำเพ็ญเพียรที่มีจุติรัศมี ถ้าคุณสามารถทำลายวิญญาณเซียนของพวกเขาได้ จุติรัศมีของคนพวกนั้นก็จะไร้นายและพร้อมจะให้คนอื่นมาซึมซับและหลอมรวม แต่นี่ก็เป็นงานสุ่มเสี่ยง ต่อให้คุณจะทำลายวิญญาณเซียนของผู้บำเพ็ญเพียรได้สำเร็จ แต่จุติรัศมีของพวกเขาก็จะสลายไปอย่างรวดเร็ว เว้นเสียแต่ว่าคุณจะมีของวิเศษที่สามารถหยุดยั้งการสลายตัวได้เป็นการชั่วคราวซึ่งจะช่วยให้ซึมซับได้ว่องไว”

หลังจากหยุดชะงักไปสักครู่ เขาก็พูดต่อไปว่า “ส่วนอีกวิธีก็คือเสี่ยงอันตรายเข้าไปในสนามรบโบราณ ระหว่างศึกแห่งทวยเทพมีสนามรบแบบนั้นอีกนับไม่ถ้วนทำให้มีผู้บำเพ็ญเพียรต้องล้มตายเป็นจำนวนมาก ในสถานที่บางแห่ง เนื่องจากมีสภาพแวดล้อมและภูมิศาสตร์ที่ไม่เหมือนใคร จุติรัศมีของผู้บำเพ็ญเพียรเหล่านี้ก็จะมารวมตัวกันแทนที่จะกระจัดพลัดพรายออกไปและพวกมันก็ยังคงไร้นายอยู่ แต่การค้นหาตำแหน่งที่ตั้งก็มีความท้าทายมากเกินไป ต่อให้มีผู้ที่สามารถหาพวกมันเจอ ทว่าจุติรัศมีที่ไร้นายก็มีความก้าวร้าวและมีเจตนามุ่งร้ายโดยกมลสันดาน หากไม่แข็งแกร่งมากพอ การซึมซับและหล่อหลอมจุติรัศมีไม่เพียงแต่จะเป็นงานที่น่ากลัว แต่อาจจะนำไปสู่หายนะอีกด้วย จุติรัศมีทั้งล้ำค่าและใช่ว่าจะได้มาง่ายๆ หรอกนะ”

เกาฉี่เฉียงอยากให้เฉินผิงรู้ว่าจุติรัศมีหายากแค่ไหน เพื่อให้เฉินผิงเห็นคุณค่าของมัน

“อ่า ผมเข้าใจแล้ว ดูเหมือนว่าการที่จะได้จุติรัศมีอันยากที่จะเข้าใจพวกนั้นมาค่อนข้างท้าทายมากทีเดียว ต่อให้คนผู้นั้นจะบรรลุถึงระดับผู้ทุกข์ยากแล้วก็ปรากฏว่าการบรรลุเป็นเซียนก็ยังเป็นเรื่องน่ากลัวอยู่ดี”

เฉินผิงคิดว่าเมื่อกลายเป็นผู้บำเพ็ญเพียรระดับผู้ทุกข์ยากแล้ว ก็จะสามารถเลื่อนระดับพลังฝึกบำเพ็ญฌานได้ทีละขั้นจนบรรลุเป็นเซียนในที่สุด

แต่ความเป็นจริงกลับละเลงให้ภาพต่างออกไป เส้นทางสู่เป้าหมายของเขาดูเหมือนจะต้องใช้เวลายาวนานและต้องใช้ความเพียรพยายามอันแน่วแน่

เฉินผิงกับเกาฉี่เฉียงเบี่ยงประเด็นจากจุติภูมิของเฉินผิงกลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง