หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2960

“ทุกคน ผมเกาฉีเซิ่งจากตระกูลเกา ผมไม่สนหรอกว่าพวกคุณจะเป็นใคร แต่ถ้าคุณกล้าแตะต้องผมที่นี่ล่ะก็รับรองได้เลยว่าคุณไม่ได้ออกไปจากดินแดนอุดรวิทูรแน่” เกาฉีเซิ่งเอ่ยกับหนิงไฉ่เฉินพลางเดินมาข้างหน้าสองก้าว

“ตระกูลเกางั้นรึ?” หนิงไฉ่เฉินขมวดคิ้วนิ่วหน้า ฉันเคยได้ยินชื่อตระกูลเกา!

อย่างไรเสียตระกูลเกาก็นับว่าเป็นตระกูลใหญ่และทรงอิทธิพลมากที่สุดในดินแดนอุดรวิทูร

“นายน้อยเกา ต่อให้คุณจะมาจากตระกูลเกา พวกคุณก็ฆ่าเหยี่ยวสายฟ้ากระหายเลือดของพวกเราไป แน่นอนว่าพวกเราย่อมไม่อาจปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปได้?” หนิงไฉ่เฉินพูดเสริมขึ้นมา

“คุณอยากได้ค่าชดเชยเท่าไหร่ ตระกูลเกาก็ยินดีชดใช้ให้” เกาฉีเซิ่งตอบ

ทุกคนบอกได้เลยว่าหนิงไฉ่เฉินอยู่ในระดับกึ่งเซียนขั้นเก้าชั้นสูงสุด อีกทั้งไม่มีใครในฝ่ายของเฉินผิงที่จะเป็นคู่ประมือของเขาได้

พลังฝึกบำเพ็ญฌานของหนิงไฉ่เฉินอยู่ในระดับสูงสุดท่ามกลางทุกคนที่อยู่ที่นี่แล้ว

“การชดเชยที่ผมต้องการนั้นช่างแสนง่ายดาย เฉินผิงไอ้หมอนี่มีผลอัสนีสวรรค์อยู่สามลูก ขอเพียงมันมอบผลไม้มาซะ ผมก็จะไปทันทีและพวกเราก็จะแกล้งทำเป็นมองไม่เห็นเรื่องที่ฆ่าเหยี่ยวสายฟ้ากระหายเลือดทั้งสามตัวนี้!” หนิงไฉ่เฉินกล่าวพลางชี้มาที่เฉินผิง

เมื่อเห็นว่าเฉินผิงเป็นผู้บำเพ็ญเพียรระดับกึ่งเซียนขั้นสี่ที่มีระดับพลังฝึกบำเพ็ญฌานต่ำที่สุดในกลุ่ม หนิงไฉ่เฉินก็เข้าใจผิดคิดว่าเฉินผิงเป็นแค่ผู้ติดตามตัวเล็กๆ เท่านั้น

หนิงไฉ่เฉินหารู้ไม่ว่า แท้จริงแล้วเฉินผิงเป็นผู้นำของพวกเขาและพวกเขาต่างก็รับคำสั่งจากเขา

เมื่อเกาฉีเซิ่งได้ยินเช่นนั้นก็หันไปมองเฉินผิง เพราะไม่กล้าตัดสินใจแทนเขา

เฉินผิงจ้องมองมาที่หนิงไฉ่เฉิน เขารู้ว่าหนิงไฉ่เฉินจะต้องกินผลอัสนีสวรรค์เข้าไปแล้ว มิฉะนั้นเขาก็คงไม่มีทางเลื่อนจากระดับกึ่งเซียนขั้นแปดขึ้นสู่ระดับกึ่งเซียนขั้นเก้าชั้นสูงสุดภายในชั่วเวลาสั้นๆ เช่นนั้นได้

“แกอยากได้ผลอัสนีสวรรค์ของฉันงั้นเหรอ?” เฉินผิงผุดรอยยิ้มจางๆ ขึ้นมา

คาดไม่ถึงเลยว่าหลังจากหนิงไฉ่เฉินพูดจบ เหล่าซุนจะแผดเสียงออกมาว่า “เลิกพูดพล่ามไร้สาระได้แล้วน่า! ความแค้นส่วนตัวอะไรกัน! พวกแกมันก็แค่หัวขโมยกลุ่มหนึ่งเท่านั้นแหละ! พวกเราไม่ไปหรอก พวกเราจะต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่คุณเฉินเอง!”

“คุณเฉินเป็นแขกของตระกูลเกา ไม่ว่าแกจะมีความแค้นอะไรก็ช่าง พวกเราจะยืนหยัดกับเขาตลอดไป” เกาฉี่เฉียงเอ่ยเสริมขึ้นมา

เมื่อหนิงไฉ่เฉินเห็นว่าเหตุการณ์พลิกผันอย่างน่าประหลาดก็ให้รู้สึกตะลึงงัน เขาไม่เข้าใจเอาเสียเลยว่าเหตุใดคนพวกนั้นถึงได้นับถือผู้บำเพ็ญเพียรระดับกึ่งเซียนขั้นสี่ตัวเล็กๆ พรรค์นั้น

“ตอนนี้คุณเป็นแค่ผู้บำเพ็ญเพียรระดับกึ่งเซียนขั้นเก้าชั้นสูงสุด มิหนำซ้ำพวกลิ่วล้อของแกส่วนใหญ่ก็เป็นผู้บำเพ็ญเพียรระดับกึ่งเซียนขั้นเจ็ดหรือขั้นแปด แกมั่นใจว่าหากพวกเราต่อสู้กัน แกจะรักษาชัยชนะเอาไว้ได้งั้นเหรอ? ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าแกถึงขนาดคิดจะแย่งชิงผลอัสนีสวรรค์ของฉันไป ตลกเป็นบ้าเลยว่ะ ฉันไม่เพียงจะฆ่าเหยี่ยวสายฟ้ากระหายเลือดของแกเท่านั้น แต่ฉันยังจะสั่งสอนแกด้วย ไม่งั้นแกคงจะคิดว่าฉันเป็นคนที่รังแกได้ง่ายๆ!” เฉินผิงบอกหนิงไฉ่เฉินด้วยน้ำเสียงเย็นชา

เมื่อเฉินผิงพูดจบ ทุกคนในตระกูลเกา เหล่าซุน จี้อวิ๋นและคนอื่นๆ ก็ตั้งท่าเตรียมพร้อมต่อสู้ทันที จนแลดูราวกับว่าพวกเขาพร้อมสำหรับการต่อสู้อันดุเดือดแล้ว

ทันใดนั้นเฉินผิงก็พลิกเป็นฝ่ายที่ได้เปรียบเหนือหนิงไฉ่เฉิน